ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΕ COVERS ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

Αυτή την Κυριακή, 01.11.15 στη Σχολή Κακών Τεχνών στον Octava Radio έχουμε αφιέρωμα σε
covers! Θα ασχοληθούμε λοιπόν σε μια ολόκληρη εκπομπή με διασκευές. Κάποιες από αυτές είναι πασίγνωστες, κάποιες άλλες είναι τόσο γνωστές που οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι οι πρωτότυπες εκτελέσεις, κάποιες άλλες είναι χαβαλεδιάρικες  και κάποιες άλλες είναι... κρυφά "διαμάντια". Μέχρι την Κυριακή περιμένω τις προτάσεις σας επί του θέματος στο sxolikakwntexnw@gmail.com. Τα λέμε ραδιοφωνικά τότε. Στις 20.00. Μόνο στον www.octavaradio.gr 

ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 25.10.15 PLAYLIST

1. Rush - The Spirit of Radio

2. Queen - I Want It All

3. Saxon - Princess of the Night

4. Red Sun Rising - The Otherside

5. Wolfmother - New Moon Rising

6. Grim Reaper - See You In Hell

7. Ayreon - Loser

8. Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Μπολέρο

9. Τα Φρούτα του Δάσους - Για τη Στιγμή και Μόνο

10. Μωρά στη Φωτιά - Βαβυλωνία

11. Τρύπες - Ταξιδιάρα Ψυχή

12. Δημήτρης Λιόλιος - Αγάπησε και Λίγο Εσένα

13. W.A.S.P. - Miss You

14. Bonfire - Who' s Foolin' Who

15. Accept - Amamos La Vida

16. Scorpions - Born to Touch Your Feelings

17. Rainbow - Temple of the King

18. Μπλε - Μ' Αρέσεις Γιατί

19. Δημήτρης Κοργιαλάς - Είναι Κάτι Στιγμές

20. Ο Κουρέας και οι Χειρότεροι Πελάτες του - Το Χ

21 Guns 'n' Roses - This I Love

ALBUM ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΡΟΚ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ: ΗΟLLYWOOD VAMPIRES - HOLLYWOOD VAMPIRES

Όταν Ο Johnny Depp συναντιέται με τον Alice Cooper και τον Joe Perry, το μόνο που σου έρχεται στο μυαλό είναι ένας απίστευτος οργασμός, ειδικά αν είσαι φαν ενός από τους τρεις ή και των τριών. Βέβαια εδώ έχουμε να κάνουμε καθαρά με μουσική και το supergroup των τριών προαναφερθέντων αστέρων του Hollywood. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...

Το The Hollywood Vampires αρχικά ήταν ένα... "ιδιόμορφο" club που δημιούργησε ο κύριος Vincent Fournier (a.k.a Alice Cooper) κάπου στα ΄70s στο L.A της California με αρκετά εξέχοντα μέλη. Το 2015 μαζί με τους προαναφερθέντες κυρίους Johnny Depp και Joe Perry το εν λόγω club πήρε μορφή συγκροτήματος, καθώς δημιουργήθηκε το ομώνυμο supergroup και στις 11 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους κυκλοφόρησε το ομώνυμο ντεμπούτο album της μπάντας. Έχοντας ως συμπαραστάτες τους Paul McCartney, Robby Krieger, Orianthi, Dave Grohl, Slash, Brian Johnson, Joe Walsh, Perry Farrell, και Zak Starkey μεταξύ άλλων, το μόνο που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν είναι μια τεράστια δισκάρα. Βέβαια δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχουν μόνο τρία καινούργια κομμάτια μέσα στο δίσκο και όλα τα υπόλοιπα είναι διασκευές. Η αλήθεια είναι πως πολλούς μπορεί να τους ξενίσει το γεγονός πως σαν δίσκο του μήνα επέλεξα ένα album κυρίως με διασκευές, αλλά πιστέψτε με δεν είναι αυτό που ακούγεται. Είναι ένας ολοκληρωμένος δίσκος αποτελούμενος ίσως από την καλύτερη επιλογή κομματιών που θα μπορούσε να γίνει και με έναν Alice Cooper ο οποίος αποδεικνύει πως, όχι μόνο δεν τον έχει επηρεάσει η φθορά του χρόνου, αλλά βρίσκεται στα καλύτερά του. Έχω να ακούσω τόσο καλή απόδοση και γενικότερα ερμηνεία από τον κύριο Cooper αρκετά χρόνια θα έλεγα. Όσων αφορά τα νέα κομμάτια του δίσκου, απλά θα αρκεστώ στο να πω πως άνετα γίνονται hitάκια σε οποιοδήποτε club και ραδιοσταθμό.

Δίσκος του μήνα λοιπόν για εμένα για 2 ακόμα κύριους λόγους. Πρώτα από όλα η ιδιαίτερη παρουσία του κυρίου Johnny Depp και κατά δεύτερων η τελευταία ηχογράφηση του κυρίου Christopher Lee, πρωτού αφήσει τον μάταιο κόσμο στον οποίο ζούμε. Λίγα λόγια και σταράτα που λέει κι ένα ρητό, οπότε προτείνω άφοβα την αγορά του δίσκου και τον οργασμό που θα ακολουθήσει την ακρόαση του.

Επιμέλεια: Γιώργος Ραχιώτης

(Η παρούσα κριτική δημοσιεύεται και στο blog της εκπομπής "Ροκ Εξομολογήσεις"  www.rockexomologiseis.wordpress.com)

e-mail: rockexomologiseis@gmail.com

Σελίδες της εκπομπής στο facebook: 

http://www.facebook.com/RockExomologiseis

http://www.facebook.com/RockExomologiseisRadioShow

ALBUM TOY ΜΗΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ: QUEENSRYCHE - CONDITION HUMAN

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή που κάθε κυκλοφορία των Queensryche αποτελούσε μια σημαντική είδηση για τους οπαδούς του progressive metal. Άλλωστε, μιλάμε για μια ιδιόμορφη περίπτωση μπάντας, καθώς οι 'Ryche θεωρούνται μέρος της "αγίας τριάδας" του είδους, παρότι σ' όλη τους την καριέρα κυκλοφόρησαν, ουσιαστικά, 2-3 ξεκάθαρα prog δίσκους όλους κι όλους. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, το συγκρότημα που δημιούργησε το, κατά πολλούς, καλύτερο concept album όλων των εποχών, το "Operation: Mindcrime" είχε καταντήσει ανέκδοτο, καθώς αρχικά για καιρό είχαν φτάσει σε σημείο να αφήνουν άλλους να γράφουν τις συνθέσεις τους και στη συνέχεια ήρθε όλος εκείνος ο χαμός με την αποχώρηση του Tate, η δικαστική διαμάχη για το όνομα και το "ξεκατίνιασμα" που ταίριαζε περισσότερο σε μεσημεριανές κουτσομπολίστικες εκπομπές κι όχι σε μια από τις, πάλαι ποτέ, κραταιές μπάντες του συνόλου του metal.

Όλα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Η "εξωγηπεδική" μάχη με τον Tate κερδίσθηκε και μετά από έναν δίσκο που βγήκε γιατί "έπρεπε να βγει", οι Αμερικανοί είναι εδώ για να αποδείξουν ότι δεν είναι "τελειωμένοι". Και το αποδεικνύουν. Σε κάθε του ακρόαση το "Condition Human" δίνει την αίσθηση ότι γράφτηκε από μια μπάντα που είναι ξανά ΟΜΑΔΑ κι αυτή η ομάδα είναι καλά προπονημένη κι αποφασισμένη. Αν ψάξουμε για την πραγματική έννοια κι ουσία του prog, τότε το "Condition Human" δεν είναι πραγματικά προοδευτικό, καθώς πατάει ξεκάθαρα πάνω στις φόρμες της σπουδαίας νιότης του συγκροτήματος, έχοντας πιο "σκληρό" κι, όσο γίνεται, εκσυγχρονισμένο ήχο. Δεν νομίζω όμως ότι στην προκειμένη το πρωτόλειο ή η εξέλιξη είναι η ουσία. Οι Queensryche επιστρέφουν με ένα πραγματικά καλό album μετά από πολύ καιρό, με τον δίσκο που ίσως θα έπρεπε να είχε κυκλοφορήσει μετά το "Promised Land".

Πραγματικά από τις εισαγωγικές νότες του εναρκτήριου "Arrow of Time", το οποίο είναι και το πρώτο single του δίσκου, καταλαβαίνει κανείς τι θα ακολουθήσει. Οι χαρακτηριστικές δισολίες είναι εδώ, τα ιδιαίτερα χτυπήματα στα δέρματα των τυμπάνων του Rockenfield είναι εδώ, ο La Torre θυμίζει ακόμα περισσότερο Tate κι ένα νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν μέσα από την οπτική ματιά του σήμερα ξεκινά. Η αλήθεια πάντως είναι ότι, ενώ ο μέσος οπαδός της μπάντας κι ακροατής του είδους θα καλωσορίσει με ευχαρίστηση τις πρώτες ακροάσεις του "Condition Human", δεν είναι ένας δίσκος που θα μνημονεύουμε, πιθανότατα, στο μέλλον. Είναι ένα album προσεγμένο, δυνατό, αξίζει σίγουρα να φέρει το όνομα της μπάντας, αλλά κάτι του λείπει. Ίσως να είναι η πηγαία έμπνευση, ίσως να 'ναι το ξάφνιασμα που επιζητούν οι οπαδοί του είδους (μην ξεχνάμε ότι το "A Dramatic Turn of Events" των Theater δεν ήταν πρωτότυπο μεν για τα δεδομένο της μπάντας, αλλά ήταν μια "περιπετειώδης" δισκάρα!), ίσως να 'ναι το ότι οι 'Ryche επί της ουσίας μ' αυτόν τον δίσκο κάνουν την πραγματική τους επανεκκίνηση και θα πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον μέχρι τον επόμενο για να τους κρίνουμε πραγματικά.

Με το χέρι στην καρδιά, δεν είμαι σίγουρος ότι το "Condition Human" είναι ο καλύτερος δίσκος που άκουσα ή θ' ακούσω αυτόν τον μήνα. Η ουσιαστική όμως επιστροφή μιας από τις αγαπημένες μου μπάντες, μιας μπάντας που επηρέασε το σύνολο του "σκληρού ήχου" όσο λίγες, είναι σίγουρα η είδησή του μήνα. Και γι' αυτό δικαίως βρίσκονται εδώ, με μας να περιμένουμε πλέον ακόμα περισσότερα και να γινόμαστε πιο σκληροί κριτές για το μέλλον.

Επιμέλεια: Δημοσθένης Καραγιαννόπουλος

(Η παρούσα κριτική δημοσιεύεται και στο blog της εκπομπής "Ροκ Εξομολογήσεις"  www.rockexomologiseis.wordpress.com)

 e-mail: sxolikakwntexnwn@gmail.com

Σελίδες της εκπομπής στο facebook: 

https://www.facebook.com/groups/sxolikakwntexnwn/

https://www.facebook.com/SxoliKakwnTexnwn?fref=ts

ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 18.10.15 ΜΕ ΔΙΟΝΥΣΗ ΦΑΡΜΑΚΗ AUDIO

Την περασμένη Κυριακή, 18.10.15 φιλοξένησα στο studio της Σχολής Κακών Τεχνών τον μουσικό και φίλο Διονύση Φαρμάκη. Ακούσαμε τις μουσικές μας, μεταξύ αυτών κάποια κομμάτια από την πρώτη του προσωπική δουλειά, το EP "Το Υπερεγώ", τον "ανέκρινα" κιόλας επ' αυτού κι επί διαφόρων άλλων θεμάτων, μετά τον άφησα να βάλει κι εκείνος κάποιες μουσικές και γενικά, περάσαμε ένα πολύ όμορφο και πολύ "ροκ" δίωρο (περίπου!). Αν κάνατε το λάθος να χάσετε την εκπομπή, αν θέλετε να την ξανακούσετε ή αν θέλετε να την προσθέσετε στο αρχείο σας μαζί με τις υπόλοιπες, μπορείτε να την "κατεβάσετε" κάνοντας κλικ εδώ.

ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 18.10.15 PLAYLIST

1. Rush - The Spirit of Radio

2. Nirvana - Heart Shaped Box

3. Avenged Sevenfold - Nightmare

4. Breaking Benjamin - Angels Fall

5. Queensryche - Arrow of Time

6. Fates Warning - Through Different Eyes

7. Διονύσης Φαρμάκης - Ο Κόσμος Δεν Αλλάζει

8. Ορέστης Ντάντος - Θα το 'Κανα Ξανά

9. Ενδελέχεια - Εδώ Μωρή Θα Λέγεσαι Μαρία

10. Υπόγεια Ρεύματα - Θέλω να Χάσω τον Εαυτό Μου

11. Ο.Μ.Ν.Ι.Α. - Στο Μέλλον Μια Ρωγμή (Remake 2015)

12. Διάφανα Κρίνα - Βάλτε Να Πιούμε

13. Διονύσης Φαρμάκης - Μια Ιδέα Χαμηλοβλεπούσα

14. Chris Cornell - Nearly Forgot My Broken Heart

15. Nick Cave & The Bad Seeds - Higgs Boson Blues

16. Black Label Society - In This River

ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ O ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΦΑΡΜΑΚΗΣ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΣΤΟΝ OCTAVA RADIO

Αυτή την Κυριακή, 18.10.15., η Σχολή Κακών Τεχνών κι ο Δημοσθένης Καραγιαννόπουλος θα έχουν τη χαρά και την τιμή να υποδεχτούν στο studio του OctavaRadio τον Διονύση Φαρμάκη. Έχοντας συνεργαστεί με διάφορους γνωστούς καλλιτέχνες του χώρου στο παρελθόν και με συμμετοχή στο συγκρότημα "Παιδικές Ασθένειες", ο Διονύσης μας έρχεται έχοντας στις αποσκευές του την πρώτη του προσωπική δουλειά, το EP "Το Υπερεγώ", για μια συνέντευξη διαφορετική από τις άλλες, χωρίς τυποποιημένες ερωτήσεις, χωρίς "μελέτη", με μια διάθεση εντελώς "παρεϊστικη", σε μια κουβέντα που θα περιστραφεί φυσικά γύρω από την καινούρια του δουλειά, αλλά και τη μουσική και τη ζωή στο σύνολό της και... ο,τιδήποτε άλλο προκύψει! Αυτή την Κυριακή. Στις 20.00. Μόνο στον www.octavaradio.gr!

ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 11.10.15 PLAYLIST

1. Rush - The Spirit of Radio

2. 30 Seconds to Mars - A Beautiful Lie

3. Clutch - Earth Rocker

4. Planet of Zeus - Leftovers

5. Stratovarius - The Kiss of Judas

6. Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Οι Ψυχές και οι Αγάπες

7. Τα Ξύλινα Σπαθιά - Τρένο Φάντασμα

8. Μπλε - Μια Φορά κι Έναν Καιρό

9. Iced Earth - Burning Times

10. Shadow Gallery - Crystalline Dream

11. Babe Ruth - The Mexican

12. Black Stone Cherry - Me and Mary Jane

13. Διονύσης Φαρμάκης - Ο Κόσμος Δεν Αλλάζει

14. Διάφανα Κρίνα - Διάφανα Κρίνα

15. Ενδελέχεια - Το Κορίτσι

16. Led Zeppelin - Rock and Roll

17. Andy Taylor - I Might Lie

18. Πράσσειν Άλογα - Στιγμές

19. Διονύσης Σαββόπουλος - Άδεια μου Αγκαλιά

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ

Ένα παλιό ρητό λέει: Μάθε τέχνη και άφησέ την και αν μονάχα έχουν περάσει χίλια χρόνια πιάστην. Βέβαια στην περίπτωση αυτή, ούτε κάποια τέχνη μάθαμε, ούτε και την αφήσαμε αλλά ούτε και χίλια χρόνια πέρασαν. Πέρασαν αισίως δύο χρόνια από όταν δύο παλιοί συμμαθητές και φίλοι, ξεκίνησαν ένα παράτολμο project για τα ελληνικά δεδομένα στο ραδιόφωνο με τίτλο Σχολή Κακών Τεχνών και με σκοπό να αναμίξουν όλες τις τέχνες με ροκ μουσικές. 
Στιγμές ήρθαν και παρήλθαν, πρόσωπα και γεγονότα άλλαξαν, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως η Σχολή Κακών Τεχνών δεν έχει τίποτε άλλο παρά την αγάπη εκείνων των δύο ανθρώπων και την στήριξη τους έστω και αν αυτοί βρίσκονται κάτι χιλιόμετρα ο ένας από τον άλλο.

Βέβαια όπως ήταν και είναι πάντα φυσικό, η ροή των γεγονότων δεν αφήνει τα πάντα αναλλοίωτα στο πέρασμα της. Η ρωγμή στον χρόνο μπορεί να σχηματιστεί από τις διάφορες επιλογές. Έτσι ο Δήμος μετά από κάποιες επιλογές του Γιώργου, βλέπε μετεγκατάσταση στο Λίβερπουλ και τέλος στα Γιάννενα, έμεινε μόνος να συνεχίζει το όραμα.

Δύσκολες στιγμές η Σχολή σίγουρα πέρασε. Όμως το μόνο σίγουρο είναι πως πλαισιώθηκε από άξιους αναπληρωτές καθηγητές, είπαμε ο αυστηρός κύριος καθηγητής Δημοσθένης Καραγιαννόπουλος παρέμεινε εκεί, ο Μάνος και η Μαρία στάθηκαν αντάξια δίπλα στον Δήμο πολλές από τις δύσκολες στιγμές και είμαι σίγουρος ότι το δαιμόνιο μυαλό του κύριου καθηγητή έχει κι άλλος αναπληρωτές να ανασύρει κάποια στιγμή.

Αυτή την Κυριακή η εκπομπή είναι επετειακή. Κλείνουν δύο χρόνια παρουσίας της Σχολής Κακών Τεχνών στα ραδιόφωνα και αισίως μπαίνει στον τρίτο. Τα συναισθήματα είναι σίγουρα ανάμεικτα, μιας και για να πω την αλήθεια θα ήθελα σε αυτή την επετειακή να είμαι δίπλα δίπλα με τον παλιό συμμαθητή, φίλο και καθηγητή αυτής της Σχολής, αλλά δυστυχώς οι καταστάσεις και η απόσταση δεν το επιτρέπουν. Όμως η λύση και πάλι έχει βρεθεί μιας και η Σχολή Κακών Τεχνών στον τρίτο χρόνο της αισίως και οι Ροκ Εξομολογήσεις θα αρχίσουν μια συνεργασία άνευ προηγουμένου στα ελληνικά ραδιόφωνα. Τόσο μέσω των blog των δύο εκπομπών αλλά ίσως και μέσω μιας ενότητας σε κάθε εκπομπή πράγμα για το οποίο ο Δήμος και ο Γιώργος δουλεύουν ήδη πάνω σε ιδέες.

Η Σχολή Κακών Τεχνών όμως δεν είναι μόνο ο Δήμος ή ο Γιώργος, ο Γιώργος ή ο Δήμος  ή οποιοσδήποτε άλλος βρεθεί πίσω από το μικρόφωνο. Δεν είναι μόνο οι καλλιτέχνεις που φιλοξένησε ή τα τραγούδια που βοήθησε να αναδειχτούν. Είναι όλα αυτά, αλλά ταυτόχρονα, είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο. Είναι το όραμα που είχαν και η στήριξη των ακροατών. Είναι στο σύνολό τους οι μουσικοί, οι συγγραφές, οι ποιητές, οι ζωγράφοι, η μουσική, η τέχνη γενικότερα. Είναι μια κατάθεση ψυχής. Ασχέτως παρουσιαστών είναι κάτι για το οποίο και οι δύο είναι και θα πρέπει να είναι περήφανοι. Είναι όλοι εμείς κι όλοι εσείς. Είναι η Σχολή Κακών Τεχνών, με τον αυστηρό καθηγητή της και με πολύ δρόμο ακόμη μπροστά της να διανύσει.

Χρόνια Πολλά κι ας ναυάγησαν τα χρόνια μας στις ξέρες σου…

Γιώργος Ραχιώτης

Ιωάννινα

Οκτώβριος 2015

(Το κείμενο εστάλη από τον Γιώργο Ραχιώτη, συν-δημιουργό της Σχολής Κακών Τεχνών με αφορμή τα 3α "γενέθλια της. Ο τίτλος του κειμένου είναι παρμένος από ένα ρητό του Κάρολου Κουν).

ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ RELEASE PARTY ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΔΙΣΚΟΥ ΤΩΝ ΕΜΜΟΝΟ ΓΚΡΙΖΟ

Οι Έμμονο Γκρίζο είναι μια από τις σταθερότερες, συνεπέστερες και, εν τέλη, καλύτερες μπάντες που έβγαλε η ελληνόφωνη ροκ σκηνή μετά το πέρας της "χρυσής περιόδου" της προς τα τέλη της δεκαετίας του '90. Εν έτη 2015 έφτασε η στιγμή για την κυκλοφορία του 4ου δίσκου του συγκροτήματος, ο οποίος τιτλοφορείται "Στα Ίχνη του Θηρίου". Για να γιορτάσουν το γεγονός λοιπόν οργάνωσαν την προηγούμενη Παρασκευή ένα release party σ' έναν από τους γνωστότερους κι άκρως ανερχόμενους συναυλιακούς χώρους της Αθήνας, το "HolyWood Stage" στον Άγιο Δημήτριο.

Το μουσικό τρίο ανέβηκε στη σκηνή λίγο μετά τις 11 κι ενώ η προσέλευση του κόσμου από κάτω θα μπορούσε να κριθεί ικανοποιητική, δεδομένου του μουσικού ύφους του συγκροτήματος (η ελληνόφωνη ροκ πια δεν "πουλάει") και των δύσκολων καιρών που περνάμε. Η εμφάνισή τους χωρίστηκε σε 2 μέρη: στο πρώτο παρουσιάστηκε ολόκληρο το "Στα Ίχνη του Θηρίου" ζωντανά, ενώ στο δεύτερο έπαιξαν κομμάτια από το παρελθόν τους, αλλά και διασκευές, ανεβάζοντας και στη σκηνή διάφορους "φίλους" μουσικούς, μεταξύ αυτών κι ο Hrach Altunyan, μια ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνη, "τσεκάρετέ" τον αν βρείτε την ευκαιρία, ο οποίος μαζί με την μπάντα του "κράτησε" και το πρόγραμμα μετά το τέλος της εμφάνισης των Έμμονο Γκρίζο.

Το πρώτο σκέλος, η αλήθεια είναι, ότι ήταν ένα ρίσκο (όπως είναι πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις), το να παιχτούν ολόκληρα και μαζεμένα τα κομμάτια του δίσκου, υπό την έννοια ότι αναφερόμαστε σε τραγούδια που ο κόσμος δεν γνώριζε και δεν μπορούσε να "ακολουθήσει". Από την άλλη, γι' αυτό ακριβώς μαζευτήκαμε εκεί, για να γιορτάσουμε την κυκλοφορία του album και για να το ακούσουμε ζωντανά. Και μιλάμε για έναν δίσκο πολύ δυνατό, γεμάτο σκληρά κιθαριστικά riffs κι εναλλαγές στους ρυθμούς, με τους στίχους της μπάντας να παραμένουν λυρικοί όπως πάντα, αλλά και περισσότερο άμεσοι σε σημεία, σε σχέση με το παρελθόν, ο οποίος αποδόθηκε με ακόμα περισσότερη ένταση κι ενέργεια live, παρότι ο ήχος, χωρίς να είναι κακός, δεν ήταν στα συνηθισμένα επίπεδα του χώρου και δεν τους βοήθησε σ' αυτό τους το εγχείρημα. Να τονίσω ότι μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον σαν μήνυμα το γεγονός ότι τα κομμάτια παρουσιάστηκαν live με ανάποδη σειρά από αυτή με την οποία βρίσκονται στον δίσκο! Προσωπικά, ανάμεσα σε ίσα μεταξύ ίσων, ξεχώρισα το "Γεννήθηκα", σε μια "διαολεμένη" πραγματικά εκτέλεση, αλλά και το "Γλυκιά μου Θλίψη", το οποίο είναι και το πρώτο videoclip του δίσκου.

Το δεύτερο σκέλος ήταν πιο παρεϊστικο, καθότι αραίωσε σιγά-σιγά κι ο κόσμος, με τους φίλους-μουσικούς της μπάντας να ανεβοκατεβαίνουν στη σκηνή και να αστειεύονται με τα μέλη του συγκροτήματος και το κοινό ανάμεσα στα κομμάτια. Γιατί "εν ώρα" εργασίας, δεν ήταν καιρός για αστεία. Ήταν, λοιπόν, κι αυτό το δεύτερο μέρος το ίδιο δυναμικό με το πρώτο, ήταν φανερό άλλωστε ότι η μπάντα είχε ανάγκη να "ξεδώσει" εκείνη τη βραδιά κι αυτό ακριβώς έκανε. Και μας αποχαιρέτησε με δυο διασκευές από Nirvana σε back to back εκτελέσεις, από τις καλύτερες που έχω ακούσει ποτέ μου στα συγκεκριμένα κομμάτια, κλείνοντας τη βραδιά ακριβώς όπως ξεκίνησε, με δύναμη και πάθος

Εν κατακλείδι, ήταν μια βραδιά από αυτές ακριβώς που λείπουν στον χώρο της ελληνόφωνης ροκ και με μια αφορμή τόσο σημαντική (η κυκλοφορία ενός νέου δίσκου), όσο και σπάνια δυστυχώς στις μέρες μας.  

ΟΙ ΕΜΜΟΝΟ ΓΚΡΙΖΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ:

Μπάμπης Τζανιδάκης: κιθάρα, φωνή

Χάρης Γερουλάκης: μπάσο, φωνητικά

Αντώνης Ασπρόπουλος: τύμπανα

H PLAYLIST ΤΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ

01. Να ξαναρθείς

02. Hive

03. Goldman

04. Την τελευταία φορά

05. Γλυκιά μου θλίψη

06. Γεννήθηκα

07. Τυφλή σελήνη

08. Παρεστιγμένο

09. Ο Θεός των κενών

10. Πάλι πίσω στον κόσμο

11. Θηρίο

--------------

Με Guest τον Ανδρέα Τριανταφυλλίδη

12. Η άνοιξη κουράστηκε

13. Ικάρου πτήσεις

--------------

14. Μετρώντας όνειρα

15. Πίσω από τα φώτα

16. Η δίψα

--------------

Με Guest τους Σάκη Βλαχάκη και Νίκο Λούντο

17. Βραδύτητα

--------------

Με Guest τον Σάκη Βλαχάκη

18. Show me how to live by Audioslave

--------------

Με Guest τους Νίκο Λούντο και τον μικρό Διονύση Ασπρόπουλο

19. Boulevard of broken dreams by Green Day

--------------

Με Guest τον Θάνο Λιμπιτάκη

20. She gives me love by The Godfathers

21. Even flow by Pearl Jam

--------------

Με Guest τον Hrach Altunyan

22. My own prison by Creed

--------------

23. Long view by Green Day

--------------

Με Guest τον Μιχάλη Κοντογιώργη

24. Sex type thing by Stone Temple Pilots

--------------

Με Guest τον Κώστα - Μάριο Παππά

25. Lithium by Nirvana

26. Breed by Nirvana

Στη συνέχεια ακολούθησε η εμφάνιση του Hrach Altunyan και της μπάντας του.

Επιμέλεια: Δημοσθένης Καραγιαννόπουλος

e-mail: sxolikakwntexnwn@gmail.com

Σελίδες της εκπομπής στο facebook: 

https://www.facebook.com/groups/sxolikakwntexnwn/

https://www.facebook.com/SxoliKakwnTexnwn?fref=ts

Photos by: Πωλινα Γιαννιου

ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 04.10.15 AUDIO

Αν χάσατε την εκπομπή της προηγούμενης Κυριακής στη Σχολή Κακών Τεχνών ή αν απλά θέλετε να την ξανακούσετε, μπορείτε να την κατεβάσετε κάνοντας κλικ εδώ.

ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 04.10.15 PLAYLIST

1. Rush - The Spirit of Radio

2. Foo Fighters - Best of You

3. 3 Doors Down - Kryptonite

4. The Offspring - All I Want

5. Placebo - Meds

6. The Silent Wedding - I Am You

7. Dream Theater - Panic Attack

8. Τρύπες - Χάρτινο Τσίρκο

9. Countown - Αντίστροφη Μέτρηση

10. Magic de Spell - Βιετνάμ Γιε Γιε

11. Έμμονο Γκρίζο - Να Ξαναρθείς

12. Bruce Dickinson - Jerusalem

13. Chris Cornell - Billy Jean

14. Skip Ewing - It Never Would Have Worked Out

15. Twisted Sister - I Believe In You

16. Slipknot - Snuff

17. Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Γεια Σου

18. Μιλτιάδης Πασχαλίδης - Απουσία

19. Αλκίνοος Ιωαννίδης - Προσκυνητής

20. Ζαρατούστρα - Ερωτικό

21. Άλλοθι - Όνειρο

22. Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος & Φίλοι - Πόλεμος