IRON MAIDEN - "IRON MAIDEN"

 

Οι Iron Maiden δεν γέννησαν το Heavy Metal. Αυτό συνέβη μια δεκαετία πριν το εδώ παρουσιαζόμενο album με τους Black Sabbath. Οι Maiden ηγήθηκαν ωστόσο με το ντεμπούτο album τους του New Wave of British Heavy Metal κι όρισαν επί της ουσίας σε μεγάλο βαθμό μια δεκαετία κατά την οποία το metal διακλαδώθηκε και γιγαντώθηκε, φτάνοντας μέχρι και το σημείο να θεωρηθεί mainstream (Glam Metal).

Το "Iron Maiden" διαφέρει τόσο πολύ ηχητικά των δίσκων που ακολούθησαν μετά με τον Dickinson κι έκαναν την μπάντα θρύλο. Κατ' αρχάς, προφανώς, λείπει ο Bruce. O Di'Anno είναι ένας εντελώς διαφορετικού είδους ερμηνευτής ο οποίος εδώ ταίριαζε γάντι αλλά δεν θα ταίριαζε στην μετέπειτα πορεία τους. Λείπουν ακόμα οι Adrian Smith και Nicko McBrain. Λείπει ο Martin Birch στην παραγωγή. Στον αντίποδα, είναι παρόν ένα Punk Rock ηχόχρωμα και μια πιο χύμα κι άμεση προσέγγιση και λείπει αυτό το βάθος των ηχοστρωμάτων κι αυτή η επικότητα των συνθέσεων, εξαιρούμενου του "The Phantom of the Opera" το οποίο είναι μάλλον το καλύτερο κομμάτι του δίσκου.

Δεν λείπουνε ωστόσο οι κομματάρες. Πραγματικά δεν υπάρχει μισό filler στον δίσκο, μισό τραγούδι που θα μπορούσε ή θα έπρεπε να λείπει! Προσωπικά αγαπημένα το προαναφερθέν "The Phantom of the Opera", το ομότιτλο, το "Strange World" (παρότι προτιμώ την έκδοση από τα sessions του "The Soundhouse Tapes", το κλασικό εδώ κι αιώνες από τα live τους "Running Free", το απίστευτο ορχηστρικό "Transylvania" και... όλα βασικά... όλα! Μπορεί ο ήχος όπως ειπώθηκε να έχει μια punk αισθητική και να μην έχει το βάθος και τον όγκο των μετέπειτα κυκλοφοριών, αλλά πραγματικά με το "Iron Maiden" η μπάντα ορίζει πως θα παιχτεί το metal τα επόμενα χρόνια. Με τα κιθαριστικά solos και της δισολίες, με το ηγετικό, κυρίαρχο μπάσο του Harris, με τα κοψίματα των τυμπάνων και τις αλλαγές στους ρυθμούς, με την πολύπλοκη απλότητα των συνθέσεων (ή την απλή πολυπλοκότητα αν θέλετε). 

Η μπάντα μέσα στα 80s επρόκειτο να φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη στα οποία δεν ξέρω αν έφτασε ποτέ οποιαδήποτε άλλη μπάντα, τουλάχιστον στον χώρο του Heavy Metal. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως, για να το πούμε απλά, λιτά και περιεκτικά, το εδώ παρουσιαζόμενο ντεμπούτο album τους δεν είναι ένα γαμημένο αριστούργημα!