ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ PLAYLIST 07.11.13

Rush - Spirit of the Radio
Muse - Plug In Baby
Pearl Jam - Sirens
Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Το Ποντίκι και ο Αετός
Ξύλινα Σπαθιά - Το Τρένο Φάντασμα
Μοτίβο 4 - Τώρα ή Ποτέ
Judas Priest - Night Crawler
Mercenary - Velvet Lies
Μωρά στη Φωτιά - Κάτω στην Πόλη
Τρύπες - Δε Χωράς Πουθενά
Μάνος Ξυδούς & Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Πιο Ψηλά
Αντίπερα Όχθη - Το Μαγικό κουτί
Dream Affair - The porter
Anna Capone Papas - A Glimpse of Heaven
Turisas - Rasputin
Liv Moon - Child In Time
Ενδελέχεια - Διαμαντένια Προβλήτα
Λευκές Νύχτες - Σαν Ηχώ
Αλκίνοος Ιωαννίδης - Αρετούσα
Μπλε - Στα Μαύρα έχω Ντυθεί
Δημήτρης Κοργιαλάς & Ιλιάννα Τσαπατσάρη - Τι ωραία Μέρα
Accept - Shadow Soldiers
Michael Kiske - Always
Νίκος Αδέσποτος - Δε μου κάνεις
Μάριος Μαγιάτης - Η πόλη των Αγγέλων
Μάσκες - Σάββατο 31 Οκτώβρη
Dream Theater - Never Enough
Liquid Tension Experiment - Paradigm Shift
James LaBrie - Lost
Μαύρη Μαγιονέζα - Πράγματα
Μόνο Γυμνό - Μυρίζω αγάπη, Μοιράζω αγάπη
Πέπλα - Όσα Δεν Έζησα
O.P.A. / Χάρις Αλεξίου - Μεσ' τα δυό της μάτια
Ελένη Τσαλιγοπούλου - Εγώ Σ'αγάπησα Εδώ
Νατάσα Μποφίλιου - Εν Λευκώ
My Dying Bride -  Your River
Peressence - I Suppose
Ayreon - Progressive Waves
Ayreon - The Gift
Ayreon - The Eleventh Dimension
Ayreon - Inertia
Ayeron - The Theory of Everything part 2
Κάρμα & Διονύσης Κωτσάκης - Οι Νύχτες που εκδικούνται
Ρόδο του Ανέμου - Ο Εφιάλτης του Οδυσσέα
Ξύλινα Σπαθιά - Φωτιά στο Λιμάνι
Όναρ & Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Δε Χρωστάω σε κανένα
Δυτικές Συνοικίες - Έρημες Σκέψεις
Διάφανα Κρίνα - Φαρμακωμένη
Ενδελέχεια - Η Φωτογραφία
Ίχνη του Ανέμου - Όνειρα με φόντο την Ομίχλη
Στρες - Άγχος
Iron Maiden - Only The Good Die Young
Metallica - Low Man's Lyric
Paradise lost - Requiem
Κόκκινες Νύχτες - Κόκκινες Νύχτες
Wumpscut - Jesus Antichristus (Feindflug Remix)
Dead Can Dance - Labour of Love
Μιλτιάδης Πασχαλίδης - Πηνελόπη
Παζλ - Πειραγμένη Ματιά
Σπυριδούλα - Νάυλον ντέφια και ψόφια Κέφια
Σύμπτωμα - Όνειρο Ντροπής
Τάνια Κικίδη - Δύση και Ανατολή
Nemesea - Caught in the Middle
Skyclad - My Mother in Darkness
Όνυξ - Μια Χειμωνιάτικη Ιστορία
Τσοπάνα Rave - Αν μου κρύβεις την Αλήθεια
Υδρογόνο 3 - Μακριά από Εμένα
Βάλια Κάλντα - Η Πόλη
Rush - Spirit of the Radio

Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ SOPRANO ΠΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΗ EUROVISION ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το τραγούδι ‘’ A Glimpse of Heaven’’ με Έλληνες συντελεστές πάει Eurovision στον ανοιχτό διαγωνισμό που έχει για το 2014 η Ελβετία.

Με αφορμή τον διαγωνισμό η Anna Capone Papas μαζί με τους: Ηλία Γκογκάκη , Σπύρο Ροδίτη , Βλάχο Παναγιώτη ένωσαν τις δυνάμεις τους με σκοπό να δημιουργήσουν μια νέα και διαφορετική πρόταση . Μέσω αυτής τους της κίνησης οι 4 Έλληνες μουσικοί διεκδικούν μια θέση στην Ευρώπη με ένα τραγούδι το οποίο εμπεριέχει μια μίξη από διάφορα είδη μουσικής μιας και ο καθένας τους προέρχεται από διαφορετικούς χώρους.

Η Anna Capone Papas με κλασσικές σπουδές , ο Σπύρος Ροδίτης με γνώσεις πιάνου και κιθάρας , ο Ηλίας Γκογκάκης μουσικός παραγωγός και κιθαρίστας  με αντίστοιχες σπουδές και ο Παναγιώτης Βλάχος επαγγελματίας drummer  και καθηγητής από την Rock & Metal μουσική σκηνή  παρόλο που λαμβάνουν μέρος στον διαγωνισμό για λογαριασμό της Ελβετίας νιώθουν πως εκπροσωπούν την Ελλάδα και πως κάθε τους μικρή η μεγάλη νίκη είναι μια νίκη για την χώρα.

Από Δευτέρα 4/11/2013 έως 18/11/2013 όλες οι Ευρωπαϊκές  χώρες έχουν δικαίωμα να υποστηρίξουν το τραγούδι ψηφίζοντας στο : http://www.eurovisionplattform.sf.tv/videos#A δίνοντας έτσι την ευκαιρία στην Ελληνική ομάδα να περάσει στην επόμενη φάση του διαγωνισμού.

Επίσημο Facebook Page : https://www.facebook.com/annacaponepapasofficial

Το project αποτελούν οι:

Τραγούδι: Anna Capone Papas

Σύνθεση: Ηλίας Γκογκάκης , Σπύρος Ροδίτης , Παναγιώτης Βλάχος , Anna Capone Papas

Στίχοι: Σπύρος Ροδίτης

Γενική Επιμέλεια – Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Μαργαρίτα Τσιριγώτη

Επίσης την ομάδα υποστηρίζουν οι:

Πάνος Μανωλίτσης: φωτογραφήσεις

Αγγελική Λιάρα: Styling

Ρένια Καραγιάννη: Make up Artist

Υποστηρικτής: Τάσος Ζαμπετάκης

ΟΙ ΠΙΟ "ΡΟΚ" ΤΑΙΝΙΕΣ

Τι κάνει μια ταινία «ροκ»; Είναι η μουσική επένδυση; Είναι το σενάριο; Είναι η αισθητική; Είναι το συναίσθημα; Είναι μήπως λίγο απ’ όλα αυτά; Με αφορμή τη νέα ταινία των Metallica η Σχολή Κακών Τεχνών ασχολήθηκε με τις «Πιο “Ροκ” Ταινίες». Ταινίες, όχι documentaries. Το τονίζουμε. Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με τις πέντε ταινίες τις οποίες οι ακροατές της εκπομπής κι οι επισκέπτες του blog ψήφισαν ως τις αγαπημένες τους στην εν λόγω κατηγορία. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ταινίες που έμειναν απέξω δεν είναι αξιόλογες ή δεν αξίζουν την προσοχή των οπαδών της «σκληρής μουσικής» κι όχι μόνο. Αναφέρουμε κάποιες ενδεικτικά: «Walk the Line», «Rock of Ages», «The Runaways», «Almost Famous», «This is Spinal Tap» (seriously, δείτε το!», «Tommy», «Detroit Rock City»…

Για το “Rock Star” τι μπορεί να πει κανείς ή καλύτερα τι μπορεί να μην πει; Είναι κάποια πράγματα και γενικότερα κάποιες ταινίες, βιβλία, δίσκοι και τραγούδια που σε στιγματίζουν και σε στοιχειώνουν για μια ζωή. Έτσι και με την συγκεκριμένη ταινία. Μια ταινία η οποία πρέπει οπωσδήποτε να δει ο κάθε rock fan, ο κάθε μουσικός, ο κάθε άνθρωπος. Μια ταινία που μιλάει για το πώς ένα όνειρο μπορεί να πραγματοποιηθεί. Η ταινία είναι βασισμένη στην ιστορία των Judas Priest, εξ’ ου και ο πρώτος τίτλος της που απορρίφτηκε ως αντιεμπορικός (Metal God). Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο μουσικό κομμάτι το οποίο είναι απλά το τέλειο soundtrack για τέτοιου είδους ταινία. Ποιά είναι η φράση-κλειδί του έργου; Stand up and shout!

“School of Rock”. Γλαφυρότατος τίτλος, αλλά και τόσο περιγραφικός όσον αφορά το τι πρόκειται να παρακολουθήσει κανείς στην εν λόγω ταινία. Το “School of Rock” δεν είναι η καλύτερη «ροκ» ταινία όλων των εποχών και το soundtrack της μάλλον υστερεί σε σχέση με τα υπόλοιπα films αυτής της πεντάδας. Ε και; Πιο “ροκ” mainstream ταινία δύσκολα θα βρεις!  Πιο διασκεδαστική επίσης! Στην τελική, όταν έχεις έναν θεότρελο Jack Black σε τρελά κέφια, ένα τσούρμο αξιολάτρευτων πιτσιρικιών τα οποία είναι έτοιμα να «ροκάρουν» κι ένα τόσο μεστό και καλογραμμένο (για mainstream κωμωδία) σενάριο, τότε είναι δύσκολο να πάει κάτι στραβά…

Δεύτερη παρουσία για τον Jack Black σ’ αυτήν την πεντάδα. Εδώ όμως ο πληθωρικός κωμικός επί της ουσίας δεν παίζει κάποιο ρόλο, παρά υποδύεται μια υπερβολική version του εαυτού του. Διότι το «The Pick of Destiny» δεν είναι μια «κανονική» ταινία, αλλά μια άκρως «καμένη» εκδοχή της δημιουργίας των Tenacious D, δηλαδή του μουσικού ντουέτου των Jack Black και Kyle Gass. Δεν μιλάμε για το αρτιότερο film όλων των εποχών, δεν απευθύνεται στις μάζες, αλλά σίγουρα το ιδιαίτερο χιούμορ του, η άρτια μουσική επένδυσή του και τα πολύ σπουδαία guests (Ronnie James Dio, Dave Grohl μεταξύ άλλων) αρκούν για να δικαιολογούν τη θέση της σ’ αυτήν την πεντάδα. Και με το παραπάνω…

“The Doors”…. Ένα όνομα, μια ιστορία, μια ολόκληρη δισκογραφία και ένας χαρισματικός, αλλά συνάμα «καταραμένος» καλλιτέχνης. Jim Morrison. Μια ταινία που έμελλε να αλλάξει πολλά πράγματα από όσα μέχρι τότε ίσως γνωρίζαμε για τους Doors…. Ποιος θα περίμενε τη φοβία του Morrison για τη σκηνή; Ποιος θα περίμενε την αντίδραση του BBC για τους στίχους και την λογοκρισία; Ποιος θα περίμενε πολλά; Όλα αυτά μας τα έδωσε απλόχερα μια ταινία που εκτός από το σεναριακό κομμάτι μας έκανε να αγαπήσουμε ακόμα πιο πολύ το έργο και την παρακαταθήκη που μας άφησαν οι συγκεκριμένοι τύποι!  Με τον Oliver Stone στο τιμόνι και τον Val Kilmer να πρωταγωνιστεί, είναι σίγουρα μια ταινία που αξίζει να δουν όλοι! Break on through to the other side!

To “The Wall” κέρδισε την πρώτη θέση ανάμεσα στις «Πιο ροκ ταινίες», συγκεντρώνοντας τους περισσότερους ψήφους από τους ακροατές της εκπομπής και τους αναγνώστες του blog. Μάλλον αναμενόμενο, καθώς μιλάμε για μια ταινία η οποία πλέον θεωρείται κλασική. Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα το αν το συγκεκριμένο έργο κέρδισε την υστεροφημία του λόγω της ουσιαστικής αξίας του, λόγω της –δεδομένης- αξίας του ομότιτλου album ή λόγω της μετέπειτα σύνδεσής του στη συνείδηση πολλών με την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Είναι πάντως παράδοξο το ότι οι ίδιοι οι δημιουργοί του “The Wall” δεν μίλησαν ποτέ με τα καλύτερα λόγια γι’ αυτό, με τον Waters να το χαρακτηρίζει «υπερβολικά απαισιόδοξο» και τον σκηνοθέτη Alan Parker να δηλώνει ακόμα γλαφυρότερα πως το «”The Wall” είναι η ακριβότερη ερασιτεχνική ταινία όλων των εποχών»! Είναι γεγονός πως μερικές φορές οι δημιουργοί είναι ιδιαιτέρως σκληροί με τα δημιουργήματα τους. Κι έτσι πρέπει να είναι! Αυτό όμως δεν σημαίνει πως το συγκεκριμένο film, αν κι όχι άρτιο, είναι μια ταινία που δεν αξίζει να δει κανείς. Κάθε άλλο! Θα σε προβληματίσει, θα σε βάλει σε σκέψεις, θα σου δημιουργήσει συναισθήματα και θα σε κάνει να μη θες να ακούσεις τίποτα άλλο εκτός από Pink Floyd για εβδομάδες μετά από τη θέασή του…

Δημοσθένης Καραγιαννόπουλος - Γιώργος Ραχιώτης

ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 31.10.13 AUDIO

Κατεβάστε εδώ την εκπομπή της Πέμπτης 31.10.13

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΑΣ "ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ" ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ

Συμμετέχετε στο δημοψήφισμα (στο δεξιό μέρος της αρχικής σελίδας στο blog) το οποίο θα καθορίσει εν πολλοίς τη ροή της εκπομπής της Πεμπτης 14.11.13  στη Σχολή Κακών Τεχνών στον Atlantis 105,2 FM.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΙΣΚΟΥ – SAMMY HAGAR & FRIENDS

Ο Sammy Hagar σε κάποιους είναι αρκετά γνωστός, σε κάποιους άλλους πάλι όχι. Το αδιαμφισβήτητο όμως είναι πως είτε τον γνωρίζουν αρκετοί είτε όχι, έχει βάλει το δικό του λιθαράκι σε αυτό που λέμε Hard Rock κι έχει αφήσει σίγουρα το δικό του στίγμα. Στον καινούργιο του λοιπόν αυτό δίσκο φεύγει από ότι κι όσα τον είχαμε συνηθίσει μέχρι σήμερα στους Van Halen και ταξιδεύει σε πιο country, pop-rock, soft μονοπάτια ή καλύτερα σε αυτό που κάποιοι θα ονόμαζαν Ροκ του Νότου. Δέκα κομμάτια περιλαμβάνει ο δίσκος εκ των οποίων τα δύο είναι διασκευές. Δεν θα μπω στη διαδικασία αναφοράς και επεξήγησης καθενός κομματιού ξεχωριστά μιας και δεν πρόκειται για κριτική, αλλά απλά για παρουσίαση του δίσκου. Με πολλές συμμετοχές από πολλά διαφορετικά στυλ μουσικής καταφέρνει αυτό που στα μάτια κάποιων θα φάνταζε λιγάκι ακατόρθωτο. Όλοι οι συντελεστές του δίσκου προσαρμόζουν τα παιξίματα και τις ερμηνείες τους στο ύφος του άλμπουμ ασχέτως ποιό είδος πρεσβεύουν. Οπότε θα μπορούσα να πω εύκολα πως πρόκειται για έναν δίσκο που όχι απλά αξίζει το άκουσμα, αλλά περιέχει και αρκετά κομμάτια για συντροφιά, μελαγχολία, χαρά, λύπη και οποιαδήποτε κατάσταση συναισθηματική και μη βρισκόμαστε. Εμείς εδώ πάντως στη Σχολή Κακών Τεχνών προσθέσαμε ακόμα κάποιες μελωδίες στις αγαπημένες….

Για μια πιο αναλυτική παρουσίαση και κριτική του δίσκου από τον Γιώργο Ραχιώτη επισκεφθείτε το παρακάτω link:

http://www.rockway.gr/stiles/parousiaseis/nees-kyklofories/item/6771-sammy-hagar-sammy-hagar-frie

Γιώργος Ραχιώτης

Ο “Red Rocker” είναι γεγονός πως έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του πολλάκις και ποικιλοτρόπως στην καριέρα του, παρότι οι περισσότεροι τον έχουν γνωρίσει κι αγαπήσει μέσα από την πορεία του στους Van Halen, οι οπαδοί των οποίων, η αλήθεια είναι, δύσκολα θα αγαπήσουν τον εδώ παρουσιαζόμενο δίσκο. Το Sammy Hagar & Friends είναι ένα άλμπουμ που είναι πολύ πιο κοντά στο country, southern rock στυλ του Johnny Cash παρά στο σκληρό ροκ των Van Halen. Είναι όμως ένας δίσκος ειλικρινής, αυθεντικός, γεμάτος όμορφες μελωδίες και με σπουδαία guests (Satriani, Kid Rock κλπ) που σίγουρα αξίζει της προσοχής των ανοιχτόμυαλων φίλων του “Red Rocker” και της ροκ μουσικής στο σύνολό της, παρότι ομολογώ ότι περίμενα κάτι διαφορετικό από τον Sammy Hagar και παρότι δεν είμαι βέβαιος αν αυτό το στυλ ταιριάζει απολύτως στη φωνή του…

Για περαιτέρω παρουσιάσεις κι άρθρα γύρω από ποικίλα θέματα επισκεφθείτε το blog του Δημοσθένη Καραγιαννόπουλου στο παρακάτω link

http://deadangel04.blogspot.gr/

Δημοσθένης Καραγιαννόπουλος