Υπήρξε μια περίοδος, εκεί γύρω στην περίοδο κυκλοφορίας του "Blackenday" που είχα
"κολλήσει" πραγματικά με τους Eldritch. Όντας γνήσιος οπαδός του progressive metal, είχα λατρέψει το πως
οι Ιταλοί ήταν μια από τις λίγες πραγματικά προοδευτικές μπάντες του χώρου,
καθώς, εν αντιθέσει με την πλειονότητα, δεν έπαιζαν prog απλώς
αντιγράφοντας τις φόρμες του "Images and Words" των Dream Theater,
αλλά εξελίσσονταν και διαφοροποιούνταν σε κάθε κυκλοφορία τους, πότε
σκληραίνοντας τον ήχο τους και φτάνοντας σε ταχύτητες thrash metal, πότε παρουσιάζοντας
μια πιο dark αισθητική και πότε "φλερτάροντας" με πιο hard rock κι
εμπορικά ηχοχρώματα. Το "Blackenday",
βέβαια, κυκλοφόρησε το 2007. Από τότε πέρασαν αρκετά χρόνια κι οι ενδιάμεσες
κυκλοφορίες της μπάντας δεν μ' ενθουσίασαν. Το "Gaia's Legacy" του 2011 ήταν ένα ιδιαίτερο, σαν εγχείρημα, concept album, το οποίο όμως ήταν
μάλλον άστοχο κι ανεπιτυχές, ενώ το ανέμπνευστο περσινό "Tasting the Tears" πέρασε και δεν
ακούμπησε, μην εξελίσσοντας καθόλου τον ήχο της μπάντας.
Κι ερχόμαστε στα δρώμενα του σήμερα και στο, εδώ
παρουσιαζόμενο, "Underlying Issues"
και στην παραδοχή, πια, πως η μπάντα έχει αποκτήσει μια συγκεκριμένη ταυτότητα
από το "Blackenday"
και μετά, καθώς είναι ο τρίτος στη σειρά δίσκος στον οποίον οι Eldritch ακολουθούν
μια συγκεκριμένη πεπατημένη, χωρίς να ξαφνιάζουν, αλλά και χωρίς, για πρώτη
φορά μετά από καιρό, να μπορεί να πει οποιοσδήποτε ότι απογοητεύουν. Διότι
μπορεί πια οι Ιταλοί να είναι περισσότερο prog στην "ταμπέλα" παρά στην
ουσία, αλλά είναι γεγονός πως ο νέος τους δίσκος είναι πιο δουλεμένος από τους
προκατόχους του και περιέχει πραγματικά καλή μουσική. Στιχουργικά το album είναι
αρκετά άμεσο, στοχεύοντας περισσότερο να "μιλήσει" στον μέσο ακροατή
παρά να προβληματίσει ή να κάνει τη διαφορά, με τον Terrence Holler πάντως
να δίνει "ψυχή" στον στίχο με τις ερμηνείες του, όντας σε εξαιρετική
φόρμα. Στο μουσικό σκέλος, είναι φανερό πως οι Eldritch επέλεξαν
να απλουστεύσουν λιγάκι τα ρυθμικά τους μέρη, χωρίς να σημαίνει πως δεν είναι
άρτια παιγμένα, δίνοντας τα όμως όλα στα κιθαριστικά solos. Πραγματικά νομίζω ότι είχα καιρό
να ακούσω τόσο καλά κι εμπνευσμένα leads στο σύνολο ενός δίσκου.
Τελικά το "Underlying Issues" είναι ένα album που θα
ακουστεί ευχάριστα από το σύνολο των οπαδών του σκληρού ήχου. Είναι μάλιστα
παράδοξο το πως, ενώ δίνει την εντύπωση πως έχει στόχο την αμεσότητα παρά την
πολυπλοκότητα, "μεγαλώνει"
μέσα σου με κάθε ακρόαση. Δεν ξέρω, βέβαια, αν είναι η δουλεία εκείνη που θα
"μεγαλώσει" ξανά το όνομα των Ιταλών, αλλά, και καθότι ο Νοέμβρης
είναι παραδοσιακά ένας "φτωχός" σε κυκλοφορίες μήνας, κερδίζει τον
τίτλο του δίσκου του μήνα για μένα.
Επιμέλεια: Δημοσθένης Καραγιαννόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου