ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ PLAYLIST 26.12.13

1. Rush - Spirit of the Radio
2. Shadow Gallery - Christmas Day
3. Twisted Sister - Let it Snow
4. Μαύρη Μαγιονέζα - Πράγματα
5. 3W.GR - Κρυμμένα Λάθη
6. Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Φρέσκο Χιόνι
7. Δυτικές Συνοικίες - Η Σκιά μου κι Εγώ
8. Πυξ Λαξ - Πίνακας
9. Wolfmother - New Moon Rising
10. AC/DC - Rock 'n' Roll Train
11. Κύριος Κ. - Από Βέσπα
12. Έμμονο Γκρίζο - Όπου Χαθείς
13. Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Έχω Ανάγκη
14. Versus - Ένα Αδικογραμμένο Τραγούδι
15. Αντώνης Βαρδής - Θα Εκραγώ
16. LInkin Park - Numb
17. Δημήτρης Κοργιαλάς - Πουτάνα
18. Destiny Heroes - The Monster I Became
19. Korn - Never Never
20. Ίχνη του Ανέμου - 6η Ιούνη
21. Ελληνιστάν - Ξέσπασε
22. Λευκές Νύχτες - Σαν Ηχώ
23. Μιλτιάδης Πασχαλίδης - Κακές Συνήθειες
24. Μπάμπης Στόκας - Οι Δρόμοι της Πέστροφας
25. The Mission - Severina
26. Virgin Steele - A Cry In the Night
27. 4 Εποχές - Όλα Αυτά Για Σένα
28. Παντελής Θαλασσινός - Εισιτήριο στην Τσέπη Σου
29. Τζένη Χατζοπούλου - Μη Μ' Αλλάξεις
30. Αλκίνοος Ιωαννίδης - Ζήνωνος
31. Headspace - Soldier
32. Rage - Fading Hours
33. Κάρμα & Διονύσης Κωτσάκης - Κάνε Ένα Βήμα
34. Motivo 4 - Φυσάει
35. Άνθια - Άφησα Χρόνια
36. Μπλε - Κόκκινο Φιλί
37. Νίκος Πορτοκάλογλου - Ότι δεν Σε Σκοτώνει
38. Νίκος Χατζηστεφάνου - Μια Νύχτα
39. Volbeat & Sarah Blackwood - Lonesome Rider
40. Dream Theater - As I Am
41. Magic De Spell -  Βιετνάμ Γιε Γιε
42. Αρχάνθρωποι - Η Πτήση του Ίκαρου
43. Domenica - Μόνο Εσύ Χαμογελάς
44. Απόστολος Ψυχράμης - Σύννεφα
45. Metallica - Nothing Else Matters
46. Tyr - Blood of Heroes
47. Βύρωνας Πότσος & Ακουστικοί Επιβάτες - Ωρολόγιο
48. Ξύλινα Σπαθιά - Στο Βράχο
49. Γιώργος Τσίγκος & Μαύροι Κύκλοι - Ο Καβαλάρης του Ουρανού
50. Kings of Leon - Super of Soaker
51. Διάφανα Κρίνα - Η Αγάπη Είναι Ένας Σκύλος απ' την Κόλαση
52. Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Είμαι
53. Smogo - Ζάλη
54. Μοντάζ - Ο Δολοφόνος
55. Χατ Τρικ -  Ίσως
56. Γυμνά Καλώδια - Θέλω
57. Iron Maiden - Killers
58. Trust - Antisocial
59. Μωρά Στη Φωτιά - Παυσίπονο
60. Τζίμης Πανούσης - Ούζο Power
61. The Cult - Wild Flower
62. Ενδελέχεια - Που να σε Βρω
63. Μάσκες - Κάτι πιο Μικρό και Από το Τίποτα
64. The Cranberries - Promises
65. Διονύσης Κωτσάκης - Ένα Τσιγάρο Απ' τα Βαριά
66. Τρύπες - Ακούω την Αγάπη
67. Εν Ψυχώ - Ξεφτισμένη Ριπή
68. Πέτρος Συνοδινός -  Ο Χρησμός του Τειρεσία
69. Άλικο Γράμμα - Τίποτα Πια
70. Γιώργος Δημητριάδης & οι Μικροί Ήρωες - Σαν Να Μην Πέρασε Μια Μέρα
71. Μιλτιάδης Πασχαλίδης & Kollektiva - Αγύριστο Κεφάλι
72. Ozzy Osbourne - Crazy Train
73. Γιώργος Καπνίσης & Δημήτρης Φάκος - Δως Μου Φωτιά
74. 1550 - Κάτι Απ' τη Δική σου Εικόνα
75. Κέρινοι και Ρει - Άγγελος
76. Within Temptation & Keith Caputo - What Have you Done?
77. Rush - Spirit of the Radio

ΨΗΦΙΣΤΕ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ/ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 2013

Συμμετέχετε στο δημοψήφισμα (στο δεξί μέρος της αρχικής σελίδας στο blog) το οποίο θα καθορίσει εν πολλοίς τη ροή της εκπομπής της Πεμπτης 02.01.14  στη Σχολή Κακών Τεχνών στον Atlantis 105,2 FM.
Πολλά κι ενδιαφέροντα κομμάτια κυκλοφόρησαν φέτος στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ποιά είναι τ' αγαπημένα σας για το 2013;;;

ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ PLAYLIST 19.12.13

1. Rush - Spirit of the Radio
2. Arctic Monkeys - Do I Wanna Know?
3. 1550 - Όσα Μπορείς
4. Destiny Heroes - The Monster I Became
5. Απόστολος Ψυχράμης - Σύννεφα
6. Κάρμα & Διονύσης Κωτσάκης - Οι Νύχτες Που Εκδικούνται
7. 9ΜΜ - Ελληνάρας
8. Queens of the Stone Age - The Lost Art of Keeping a Secret
9. Coldplay - Clocks
10. Δυτικές Συνοικίες - Απομόνωση
11. Αντίπερα Όχθη - Στην Ίδια Φυλακή
12. Γυμνά Καλώδια - Δάκρυα Στο Χώμα
13. Stone Sour - Do Me A Favour
14. Τζίμης Πανούσης - Φάτε Τους
15. Διάφανα Κρίνα - Μπλε Χειμώνας
16. Madrugada - Whatever Happened To You
17. Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Είμαι
18. Απόστολος Μπουλασίκης - Στην Κατερίνα
19. Χρήστος Δάντης - Το Παλιό μου Παλτό
20. Δημήτρης Φάκος - Χειμώνα Στην Ψυχή
21. Νίκος Ρουμελιώτης -Τι να Πιστέψω
22. Νίκος Πορτοκάλογλου - Χωρίς Αμορτισέρ
23. Nightwsh - Storytime
24. Aerosmith - Crazy
25. Ένα Βημα Μπροστά - Ο Γκαντέμης
26. Πράσσειν Άλογα - Άγγελοι
27. Τα Φώτα που Σβήνουν - Εκάτη
28. Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Κερασμένα
29. Dream Theater - A Rite of Passage
30. Metallica - The Unforgiven II
31. Απόντες - Αγάπη
32. Γιάννης Σαββιδάκης - Έχεις τον Τρόπο
33. Μάνος Πυροβολάκης - Το Χαμόγελό Σου
34. Πυξ Λαξ - Ατέλειωτα Ταξίδια
35. Ριφιφί - Φίλα Με
36. Λαυρέντης Μαχαιρίτσας - Μάτια Δίχως Λογική
37. UFO - Profession of Violence
38. Νάμα - Οδυσσέας
39. Μίλτος Πασχαλίδης & Βασίλης Παπακωσταντίνου - Πηνελόπη
40. Nirvana - Lithium
41. Avenged Sevenfold - Nightmare
42. Στέργιος Νταουσανάκης - Τράπουλα
43. Orama & Γρηγόρης Κλιούμης - Ο Θεός Που Μου Ανήκει
44. Ξύλινα Σπαθιά - Ξεσσαλονίκη
45. Νίκος Χατζηστεφάνου - Μια Νύχτα
46. Domenica - Λίγη Ζωή Ακόμα
47. WASP - Chainsaw Charlie (Murders In The New Morgue)
48. Moonspell - Luna
49. Κεραίες - Η Εποχή της Αθωότητας
50. Μόνο Γυμνό - Βουλή Θνητών Ελλήνων
51. Τρύπες - Ερωτευμένοι Σχιζοφρενείς
52. Νικόλας Αδέσποτος - Δε μου Κάνεις
53. Κέρινοι και Ρει - Γυναίκα Νύχτα
54. Ρόδο του Ανέμου - Σαν Τραγουδάκι Μισό
55. Αλχημιστές - Μπράντυ με Καφέ
56. Μέντορες - Όρκος
57. Ενδελέχεια - Να 'ρθω κι απόψε
58. Avantasia - Dying For An Angel
59. Pagan's Mind - Live Your Life Like a Dream
60. Γιάννης Βαρδής - Άμα Δεις Τα Παιδιά
61. Ένοχες Σκέψεις - Μην Κοιτάξεις Πίσω
62. Δραμαμίνη - Ο Μιχαλιός
63. Διάφανα Κρίνα - Απέραντη Θλιμμένη Ανταρκτική
64. Iron Maiden - Cross-Eyed Mary (Jethro Tull Cover)
65. Iced Earth - Plagues of Babylon
66. Δημήτρης Δημητράκας - Ο Μπάμπης ο Φλου
67. Μιχάλης Κακέπης - Θέλω
68. Μοντάζ - Τι Κόσμος Είναι Αυτός
69. Μωρά στη Φωτιά - Μανιφέστο
70. The Rasmus - Living In a World WIthout You
71. Sigmataf - Νεφέλη
72. 719 - Ζωή Φτιαγμένη από Γκρίζο
73. FlyByWire - X-Isosi
74. Μπλε - Στα Μαύρα Έχω Ντυθεί
75. Skyclad - A Great Blow For a Day Job
76. Rush - Spirit of the Radio

ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ 12.12.13 AUDIO

Κατεβάστε εδώ την εκπομπή της Πέμπτης 12/12/13 με καλεσμένο τον Παύλο Συνοδινό

ΟΤΑΝ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΥΠΟ ΕΝΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΠΡΙΣΜΑ...

Ή αλλιώς, τι πίνεις και δεν μας δίνεις και γράφεις τέτοιους τίτλους;! Ξέρω... αλλά πραγματικά δυσκολεύτηκα να βρω καταλληλότερο τίτλο για να περιγράψω τη ραδιοφωνική μου συνεύρεση με τον Παύλο Συνοδινό των Greeklish Babylon την περασμένη Πέμπτη (12/12/13) στο studio του Atlantis 105.2 και τη Σχολή Κακών Τεχνών. Ο Παύλος αποδείχτηκε ότι εκτός από ένας άκρως ταλαντούχος μουσικός είναι κι ένας ευφυέστατος συνομιλητής, με ιδιαίτερο και (αυτο)σαρκαστικό χιούμορ κι οφείλω να ομολογήσω ότι κατευχαριστήθηκα την παρουσία του στην εκπομπή μου. Ακολουθεί ένα μικρό μέρος της κουβέντας που κάναμε...
 
Δημοσθένης Καραγιαννόπουλος (Σχολή Κακών Τεχνών): Greeklish Babylon... Είναι το όνομα του συγκροτήματός σου, πιο πρίν ήταν ο τίτλος του δεύτερου προσωπικού σου δίσκου... γενικά αντιλαμβάνομαι ότι είναι μια πολυεπίπεδη έννοια για σένα. Θέλω να μου πεις λοιπόν την ιστορία πίσω από τη δημιουργία της μπάντας, καθώς και το τι σημαίνει το "Greeklish Babylon" για σένα.
 
Παύλος Συνοδινός: Δυσκολευόμουνα πολύ να βρω τίτλο για τον δίσκο κι έψαχνα να βρώ κι έφτασα σ' ενα σημείο όπου σταμάτησε να είναι μια καλή αναζήτηση κι έτσι πάτησα σ' ένα "Band Name Generator" (σ' αυτό το σημείο τον κατηγόρησα ότι έκανε "τσατσιά"!) κι έτσι βρέθηκε το "Greeklish Babylon". Ήταν το δωδέκατο όνομα που έβγαλε και με το που το είδα δεν το σκέφτηκα καθόλου, ήταν κάτι που με εξέφραζε απόλυτα, είναι ένα όνομα που έχει μέσα του και πολιτική και τα πάντα. Ονόμασα τον δίσκο μου έτσι, καθώς επίσης έδωσα αυτόν τον τίτλο σ' ένα, άτιτλο ως τότε, instrumental κομμάτι που είχα. Στη συνέχεια φτιάξαμε μια μπάντα με φίλους κι αγαπημένους συνεργάτες για να παρουσιάσουμε τον δίσκο "ζωντανά" και μέτα από δυο live αποφασίσαμε πως αυτή η μπάντα είναι όντως μπάντα. Πια δεν με εξέφραζε να είμαι μόνος και να έχω κάποιους μουσικούς να με πλαισιώνουν...
 
Δ.Κ. : Μ' άρεσει πάντως το ότι δεν είστε ένα παραδοσιακό σχήμα, κιθάρα-φωνή-μπάσο-τύμπανα. Κατ' αρχήν, δεν έχετε μπασίστα! Επειδή έχω προσωπική άσχημη εμπειρία όσον αφορά αυτού του είδους τις αναζητήσεις, μήπως συνέβη αυτό επειδή είναι τόσο δυσεύρετοι οι μπασίστες;
 
Π.Σ. : Δεν ισχύει αυτό. Μπασίστες υπάρχουν, απλά οι περισσότεροι έπιασαν το μπάσο επειδή οι κολλητοί τους πρόλαβαν κι έπιασαν πρώτοι κιθάρα...
 
Δ.Κ. : Εγώ αναφερόμουν στους πραγματικούς μπασίστες, σ' αυτούς που το κάνουν από επιλογή και το αγαπάνε...
 
Π.Σ. : Αυτοί που το κάνουν από επιλογή και το αγαπάνε κι εξελίσσονται κάθε μέρα είναι όντως λίγοι. Όπως και να 'χει, επειδή στον δίσκο δεν υπάρχει κανονικό μπάσο, αλλά "συνθόμπασο" (σ.σ. με απλά λόγια, μπάσο παιγμένο από πλήκτρα) έψαχνα να βρω έναν άνθρωπο να παίξει αυτόν τον ρόλο κι ο Νίκος ο Ζαδές ανταποκριθηκε πλήρως κι έγινε αναπόσπαστο μέλος της μπάντας. Πλέον ερμηνεύει κι αυτός τραγούδια, είμαστε στο 50-50 κι είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτό, δεν με νοιάζει η προσωπική μου προβολή, διότι είναι πραγματική ευτυχία να λέω ότι έχω μπάντα. Στο συγκρότημα είναι επίσης ο Μιχάλης Πορφύρης, ο οποίος παίζει τσέλο, ένα όργανο λίγο παρεξηγημένο εδώ στην Ελλάδα, ο οποίος είναι ένας από τους λίγους που λέει ότι παίζει τσέλο και το εννοεί. Τέλος είναι μαζί ο περιβόητος Πάνος Τόλιος, ντράμερ με πολύ σπουδαία καριέρα, για τον οποίο ο Νίκος λέει πολύ σωστά πως "ο Πάνος είναι δάσκαλος χωρίς να το παίζει δάσκαλος". Παίρνουμε πραγματικά πάρα πολλά πράγματα απ' αυτόν.
 
Δ.Κ. : Θέλω να μιλήσουμε λίγο για τη σόλο πορεία σου, για το ξεκίνημά σου και τις συνεργασίες με γνωστούς καλλιτέχνες που έχεις κάνει... Κατ' αρχήν, ξεκίνησες από 'δω, έτσι δεν είναι; Γι' αυτό σ' έπιασε και μα γλυκιά μελαγχολία όταν μπήκες στο studio...
 
Π.Σ. : (Αφού σχολίασε τις αλλαγές στο σκηνικό του studio). Με το τότε συγκρότημα που είχα, τους Ktirio2 είχαμε συμμετάσχει στην πρώτη συλλογή του Atlantis, την Pure Rock 1. Συνεχίσαμε για κάποιο καιρό μ' εκείνο το σχήμα, παίζαμε live, αλλά από ένα σημείο και μετά "μας έφαγε η μαρμάγκα", ε και μετά "έμπλεξα" επαγγελματικά, με την καλή έννοια πάντα και βρέθηκα να παίζω με τον Αποστόλη τον Ρίζο... να 'ναι καλά... Δώσαμε αρκετές εμφανίσεις στην Αθήνα και στην επαρχεία και στη συνέχεια βρέθηκα στο σχήμα της Νατάσσας Μποφίλιου. Η Νατάσσα τραγούδησε και δυο κομμάτια στον πρώτο μου δίσκο, τις "Μικρές Ελπίδες". Στον δίσκο αυτό συμμετείχε, μετά από "κυνηγητό" δικό μου κι ο, μετέπειτα καλός συνεργάτης κι "αδερφός", Γιάννης Χαρούλης. Έτσι, βρέθηκα να παίζω και στη μπάντα του Γιάννη Χαρούλη (σ' αυτό το σημείο κάνω την παρατήρηση πως όποιος συνεργάζεται με τον Παύλο βλέπει την καρίερα του να "εκτοξεύεται" σε σύντομο χρονικό διάστημα! Στην πορεία ακολουθεί κουβέντα για τις συναυλιακές "παραστάσεις" του Παύλου η οποία καταλήγει με χιουμοριστική διάθεση στην αναφορά στη "διεθνή" του καριέρα, με εμφανίσεις στο Κουρδιστάν, αλλά και σ' ένα... σουβλατζίδικο στην Αγγλία!)
 
Δ.Κ. : Θα προσπαθήσω να θέσω την επόμενη ερώτηση με τον λιγότερο δυνατό τυπικό τρόπο.Θέλω να μιλήσουμε για τον Πέτρο Συνοδινό, τον μπαμπά σου. Δεν θα σε ρωτήσω αν σε επηρέασε στο να ασχοληθείς με τη μουσική, νομίζω πως είναι προφανές. Θέλω να μου πεις πως τον έβλεπες εσύ σαν παιδάκι, πως ήταν να έχεις έναν μπαμπά που εκανε καριέρα στη μουσική κι επίσης θέλω να μου πεις τι συμβουλές σου έχει δώσει και τι σου λέει, μέχρι και σήμερα, όσον αφορά τη μουσική σου καριέρα...
 
Π.Σ. : Ο πρώτος μου ήρωας, ο πρώτος ροκ σταρ πριν ανακαλύψω όλους τους υπόλοιπους ήταν ο πατέρας μου κι ήταν σημαντικό για μένα ότι ήμουν εκεί, ότι βίωσα την πορεία του, ιδίως στη σόλο καριέρα του, δεν χρειάστηκε δηλαδή να μου διηγηθεί κανείς τίποτα. Ήμουν εκεί και τα είδα με τα μάτια μου. Όσο για το τι μου έχει πει ή μου λέει, το βασικό με τον πατέρα μου είναι ότι, σαν άνθρωπος, δεν πρόκειται να μου πει καλά λόγια απλά επειδή είμαι γιός του. Είναι η στάση ζωής του αυτή. Οπότε μου λέει απλά ότι "μ'αρέσεις, σε στηρίζω, άμα δεν μ' άρεσαν όσα έκανες θα "σ' έγραφα" ή θα σε πλάκωνα στις σφαλιάρες"! (Σ' αυτό το σημείο ακολουθούν γέλια, καθώς και μια δική μου εξιστόρηση μιας παρομοίου κλίματος ιστορία που αφορά τη δική μου μουσική πορεία και το πως την έκρινε η μητέρα μου)... Το σημαντικό είναι οι δικοί μας να έρχονται και να μας ακούνε όχι μόνο επειδή είμαστε δικοί τους άνθρωποι κι εν τέλει μας αποδέχονται όταν είμαστε πραγματικά καλοί...
 
Δ.Κ. : Την επόμενη Πέμπτη (19/12/13) παίζετε live στο Ρυθμός Stage. Για πες μας γι' αυτό, αλλά και για υπόλοιπα σχέδια της μπάντας, συναυλιακά και δισκογραφικά.
 
Π.Σ. :Παίζουμε στο Ρυθμός Stage στην Ηλιούπολη όπως είπες... Από 'κει και πέρα, σκοπός μας είναι να κλείσουμε πολλά live ανά την Ελλάδα και να φτιαχτεί υλικό ούτως ώστε κάποια στιγμή να παρουσιάσουμε ζωντανά έναν ολόκληρο δίσκο των Greeklish Babylon... 

Θέλω να ευχαριστήση πραγματικά τον Παύλο για την όμορφη κουβέντα, μέρος της οποίας μόλις διαβάσατε. Είναι δύσκολο, η αλήθεια είναι, να αποτυπωθεί στο "χαρτί" (ΟΚ, στο διαδικτυακό "χαρτί") το πνεύμα αυτής, ο χαβαλές που κάναμε, αλλά και το πόσα σημαντικά κι άκρως "σοβαρά" πραγματάκια είπαμε. Με τον Παύλο δεν θα χαθουμε... θα τον φιλοξενήσουμε ξανά σίγουρα στο μέλλον στην εκπομπή, ελπίζω και με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας. ΥΓ. Στην εκπομπή επίσης ασχοληθήκαμε με αγαπημένα κινηματογραφικά μουσικά θέματα. Ρώτησα τον Παύλο για ποιά ταινία θα ήθελε να γράψει μουσική και μου απάντησε "για το επόμενο James Bond"! ΥΓ2. Ά και Παύλο, αυτό σχετικά με το "Reality Show για μπασίστες"... καλύτερα να μην ξαναφερθεί ποτέ και πουθενά! Μη δίνουμε ιδέες...

ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ PLAYLIST 12.12.13

1. Rush – Spirit of the Radio

2. System of a Down – Chop Suey

3. Audrey Horne – Down Like Suicide

4. Τρύπες – Το Τρένο

5. Πάζλ – Πειραγμένη Ματιά

6. Greeklish Babylon – Ο Νίκος

7. Βύρωνας Πότσος & Ακουστικοί Επιβάτες – Να χαμογελάς

8. Ενδελέχεια – Η Πεταλούδα

9. Σκιάς Φως – Σαν Προσευχή

10. Ghostbusters Theme

11. Thunder – Love Walked In

12. Γιάννης Κούτρας – Αχ και Να Ξέρες

13. Αντίπερα Όχθη – Όλα Εσένα Θυμίζουν

14. Πέπλα – Μυθιστόρημα

15. Παύλος Συνοδινός – Ένας Μικρός Λαός

16. Destiny Heroes – The Monster I Became

17. Bruce Dickinson – Road to Hell

18. WASP – Wild Child

19. Γιάννης Χαρούλης – Σύννεφα του Γιαλού

20. Κώστας Τουρνάς – Τίποτα Δεν Μας Φτάνει

21. Αλκίνοος Ιωαννίδης – Προσκυνητής

22. James Bond Theme

23. Dream Theater – Forsaken

24. Queensryche – Another Rainy Night

25. Παύλος Συνοδινός – Αστάρτη

26. Τα Φώτα που Σβήνουν – Για Μια Παλιά Συμμαθήτρια

27. Ένα Βήμα Μπροστά – Κίτρινο Φεγγάρι

28. Ξύλινα Σπαθιά – Αδρεναλίνη

29. Λευκές Νύχτες – Θέλω να σε Δω

30. Μάριος Μαγιάτης – Η Πόλη των Αγγέλων

31. Μωρά στη Φωτιά – Κάτω στην Πόλη

32. Dracula Theme

33. Nightwish – While Yours Lips Are Still Red

34. Greeklish Babylon – Πάνοπλος

35. Amola Kalouband – Kung Fu Master

36. Δυτικές Συνοικίες – Μοντέρνα Προβλήματα

37. Γυμνά Καλώδια – Οι Ποιήτριες της Γης

38. Star Wars Theme

39. Volbeat – The Mirror and the Ripper

40. Orphaned Land – Brother

41. Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Το Παραμύθι της Βεντάλιας

42. 9ΜΜ – Ελληνάρας

43. Δημήτρης Λιόλιος – Τώρα είναι η στιγμή

44. Ιορδάνης Σιδηρόπουλος – Χειμώνας

45. Δυστυχώς Τίποτα – Τα Θαύματα

46. Ρόδο του Ανέμου – Κομπάρσος

47. Ξύλινα Σπαθιά – Ατλαντίς

48. The Last of the Mohicans Theme

49. Apocalyptica – Nothing Else Matters

50. Μπλε – Χωρίς Τίτλο

51. Βαγγέλης Ασημάκης – Όσα Σου Φανέρωσα

52. Magic de Spell – Το Καθεστώς Των Αριθμών

53. 1550 – Κάποια Κυριακή

54. Όνυξ – Μια Χειμωνιάτικη Ιστορία

55. Pantera – Cowboys From Hell

56. Killswitch Engage – In Due Time 

57. Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Δυτικά 1^ο

58. Εκτός Μάχης – Θέλω Χώρο

59. Τζίμης Πανούσης – Φασμπίντερ και Ξερό Ψωμί

60. Διάφανα Κρίνα – Αυτό το Τραγούδι Δεν είναι Για Σένα

61. Grain – Η Αλίκη στη Χώρα των Θραυσμάτων

62. Παύλος Σιδηρόπουλος – Rock n Roll στο Κρεβάτι

63. Κίτρινα Ποδήλατα – Μη Μ’ Αγγίζεις

64. Δραμαμίνη – Κυριακή

65. Helloween – Eagle Fly Free

66. Motivo 4 – Τα Παιδιά στο Μπαλκόνι

67. Αχαιοί - Πυξίδα

68. Guns N’ Roses – Paradise City

69. Rush – Spirit of the Radio

ΟΙ GREEKLISH BABYLON ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΟ ΡΥΘΜΟΣ STAGE

Οι Greeklish Babylon είναι ο Παύλος Συνοδινός, ο Νίκος Ζαδές, ο Πάνος Τόλιος, ο Μιχάλης Πορφύρης… είναι και άλλοι κρυφοί ήρωες... Οι Greeklish Babylon παίζουν αυτά που ζουν...μιλάνε ελληνικά, αλλά μιλάνε και ξένα, ποτέ όμως Greeklish... Οι Greeklish Babylon είναι ροκ, είναι και ποπ, είναι και κρυφορεμπέτες, είναι και έντεχνοι; Ο … βαβυλώνιος ήχος του παντρεύει τον ηλεκτρισμό με τις μελωδίες της ανατολής και δεν αποκλείει... τίποτα. Οι Greeklish Babylon παίζουν δικά τους τραγούδια, αλλά και αυτά που θα ήθελαν να είναι δικά τους... Έτσι, «πειράζουν» κλασικά κομμάτια, από το «The house of the rising sun» των Animals και το «Billy Jean» του Michael Jackson, μέχρι το «Kashmir» των Led Zeppelin και συνθέσεις του Jimmie Hendrix. Στο «Ρυθμός stage» θα παίξουν κομμάτια από τους δύο πρώτους δίσκους του Παύλου Συνοδινού, «Μικρές ελπίδες» και «Greeklish Babylon», αλλά και δύο νέα, «Πάνοπλοι» σε στίχους του Γιώργου Πολυμενάκου και «Ο Νίκος σε στίχους και μουσικές του Παύλου Συνοδινού, που περιλαμβάνονται στο νέο digital single που κυκλοφορεί από την Antart Productions.

Ρυθμός Stage Λεωφόρος Μαρίνου Αντύπα 38, Ηλιούπολη, 2109750060

Ώρα έναρξης: 10μμ

Είσοδος: 10 ευρώ με μπύρα ή κρασί.

FB Page: https://www.facebook.com/GreeklishBabylon

Social Media Promotion: Plethos Innovative Promotion

ΟΙ GREEKLISH BABYLON ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ AT ATLANTIS 105.2

H Σχολή Κακών Τεχνών at Atlantis 105,2 FM κι ο Δημοσθένης Καραγιαννόπουλος θα έχουν τη χαρά και την τιμή να φιλοξενήσουν αυτή την Πέμπτη τον Παύλο Συνοδινό και τον Μιχάλη Πορφύρη από τους Greeklish Babylon, οι οποίοι μια βδομάδα πριν από την εμφάνιση της μπάντας στο Ρυθμός Stage θα βρεθούν στο studio του Atlantis 105.2 FM για να συζητήσουν μαζί μας για την πορεία της μπάντας, τα μελλοντικά τους σχέδια, για να σχολιάσουν το τρέχον θέμα της εκπομπής μας κι άλλα πολλά. Αυτή την Πέμπτη. 12/12/13. Ακριβώς τα μεσάνυχτα! Μόνο στον Atlantis!

ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΙΚΑΡΟΥ - ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Προχώρησα με βήμα αργό προς την πόρτα. Τρικλίζοντας, βρήκα με δυσκολία την κλειδαρότρυπα, έστριψα το κλειδί, την άνοιξα κι έπειτα την έκλεισα με δύναμη. Περίεργο συναίσθημα, αλλά δεν ένιωσα ότι έκλεινα απλώς τη σκουριασμένη πόρτα του δωματίου ενός φτηνού ξενοδοχείου με τον αριθμό διακόσια δεκαπέντε να ορθώνεται γυρτός στο πάνω μέρος της. Ένιωσα πως έκλεινα πίσω μια ζωή, τη σκουριασμένη πόρτα μιας ζωής. Μιας ζωής που έζησα, αλλά δεν έζησα. Ο αριθμός διακόσια δεκαπέντε σ' αυτήν την πόρτα έλαμπε δια της απουσίας του. Ξάπλωσα παραδομένος στο κρεβάτι κι οι σκέψεις άρχισαν να στροβιλίζουν στο μεθυσμένο μυαλό μου.

  

Η κηδεία έλαβε χώρα νωρίς το πρωί. Σε μια γωνία στεκόμουνα και θρηνούσα σιωπηλά ενώ διάφοροι άγνωστοι ­έκλαιγαν με δάκρυα υποκρισίας για τον χαμό του παιδιού μου. Ή μήπως τελικά ήταν ο δικός μου σιωπηλός θρήνος υποκριτικός; Στην πραγματικότητα εγώ ήμουν ένας άγνωστος ανάμεσα σε οικείους. Ένα παράταιρο ψεγάδι, σαν μια ρυτίδα στο τέλειο πρόσωπο της Μόνα Λίζα. Ένας λιπόψυχος υποκριτής πάντα έτοιμος να κατηγορήσει τους άλλους. Τουλάχιστον εκείνοι "οι άλλοι" προφανώς τον είχανε γνωρίσει. Είχαν ανταλλάξει μια καλημέρα. Μια καληνύχτα. Υπήρξαν με κάποιο τρόπο, οποιονδήποτε, μέρος της ζωής του. Στην κηδεία παρευρισκόντουσαν και πολλά νεαρά άτομα. Λογικό. Φίλοι και φίλες του γιου μου ή κι απλώς γνωστοί και γνωστές. Σ' αυτές τις ηλικίες είσαι πιο ευαίσθητος, δεν έχει προλάβει ο κορεσμός της ζωής να καταρρακώσει την ανθρωπιά σου κι ο θάνατος οποιουδήποτε προσώπου που γνώριζες έστω κι ελάχιστα σε συγκλονίζει ομολογουμένως περισσότερο. Με μερικά από αυτά τα παιδιά ο γιος μου πιθανότατα να είχε πιει μαζί τους κι ένα ποτήρι κρασί. Ή μια μπύρα. Ίσως να είχανε στρίψει στα κρυφά κάνα «τσιγαριλίκι». Ίσως να είχανε μοιραστεί τα όνειρά τους και τις πρώιμες απογοητεύσεις της εφηβείας τους. Με κάποιες από τις μαυροφορεμένες, αλλά κι άψογα μακιγιαρισμένες κοπέλες, ίσως να είχε περάσει μια νύχτα νεανικού πάθους. Ή και περισσότερες. Ελπίζω να είχε προλάβει να περάσει έστω μια τέτοια νύχτα. Ίσως κάποια απ' αυτές τις κλαίουσες νεαρές υπάρξεις να την είχε αγαπήσει. Ή να τον είχε αγαπήσει.   

  

Ένιωθα σαν ακάλεστος σ' ένα διεστραμμένο πάρτι. Καταραμένε Μαρκήσιε Ντε Σαντ, δεν ξεπρόβαλλες από πουθενά παρά μόνο μέσα από τα βρωμερά, σκοτεινά σοκάκια του μυαλού μου! Κοιτούσα τα τεκταινόμενα από απόσταση, όπως κοιτάζει ένας βολεμένος κοιλαράς σκηνές πολέμου στις ειδήσεις, αραγμένος στον τριθέσιο καναπέ του μασουλώντας πατατάκια. Κρυμμένος πίσω από τα ακριβά μαύρα γυαλιά μου και τη γερασμένη κορμοστασιά ενός πρόωρα παρακμασμένου σαρανταπεντάρη που κάποτε, αιώνες πριν θαρρείς, ήταν ένα παιδί γεμάτο ενέργεια, ζωντάνια κι επαναστατικότητα και πλέον ένιωθε σωματικά αλλά και ψυχικά συνομήλικος του Μαθουσάλα. Έχω την εντύπωση πως κανένας δεν με αναγνώρισε. Κανένας δεν ασχολήθηκε μαζί μου. Ποιος είμαι, ούτως ή άλλως, για να ασχοληθεί κανείς μαζί μου;

  

Μόνο η Ελισάβετ με αναγνώρισε. Δεν ήρθε να μου μιλήσει φυσικά. Αλλά με είδε. Με κοίταξε βαθειά μες στα μάτια, έστω και πίσω απ' τα μαύρα γυαλιά που φορούσαμε κι οι δυο. Το ξέρω ότι με είδε. Το ξέρω ότι με αναγνώρισε. Το ξέρω ότι με έψαξε. Το ξέρω ότι αισθάνθηκε την παρουσία μου στον χώρο, ακόμα κι αν δεν θα μπορούσε να ήξερε αν βρισκόμουν εκεί. Έχουν περάσει άλλωστε χρόνια από τότε που έφυγα από την Ελλάδα. Από την πατρίδα μου. Από το "σπίτι" μου που πια μου μοιάζει τόσο ξένο. Ο αγγελιοφόρος των κακών μαντάτων ήταν ο Αλέξανδρος, ο αδερφικός μου φίλος, ο πραγματικός αδερφός που δεν είχα ποτέ, όχι η Ελισάβετ. Εκείνη δεν μπήκε καν στον κόπο, ούτε έστω από τυπικότητα ή μνησικακία.

  

 Η Ελισάβετ... Έχουν περάσει είκοσι χρόνια από την τελευταία φορά που ειδωθήκαμε. Τόσος καιρός, τόσος πολύς καιρός. Μακρύς κι επίπονος. Για κάποιους σαν τον γιο μου μια ολόκληρη ζωή. Τι κι αν το παιδικό μου πρόσωπο γέρασε κι αγρίεψε τόσο. Τι κι αν τα μαύρα μακριά σγουρά μαλλιά μου, για τα οποία συνήθιζα να είμαι τόσο περήφανος, έδωσαν τη θέση τους σ' ένα κοντό, τυπικό κούρεμα μεσήλικα του οποίου το κεφάλι είχε πια αρχίσει να γκριζάρει. Τι κι αν δεν θεώρησε καν χρέος της να επικοινωνήσει μαζί μου λόγω της περίστασης. Με αισθάνθηκε. Με έψαξε. Με αναγνώρισε.

   

Εκείνη μου φάνηκε ίδια. Ολόιδια. Λες κι ο χρόνος δεν είχε καμία επίδραση πάνω της. Το ξέρω πως η Ελισάβετ έχει αλλάξει αρκετά. Ίσως περισσότερο απ' ότι έχω αλλάξει εγώ. Το διαπιστώνω τώρα που ανακαλώ εκείνη τη στιγμή, εκείνη τη φευγαλέα ματιά στο μυαλό μου. Κρυμμένη πίσω από το έντονο, αλλά και προσεγμένο μακιγιάζ της και τα μαύρα γυαλιά της. Ο λαιμός της, ωστόσο, το πρόσωπό της, το δέρμα της, παρότι δεν το άγγιξα (και τι δεν θα 'δινα για να το άγγιζα!) είχανε χάσει εκείνη τη νεανική απαλότητα που είχανε παλιότερα. Κι η λάμψη... αυτή η λάμψη της που σε θάμπωνε σαν αναπάντεχη κατραπακιά στον σβέρκο, έμοιαζε να 'χε χαθεί! Όλα αυτά, ωστόσο, εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα να τα αντιληφθώ. Εκείνη η στιγμή παγιδεύτηκε στον χωροχρόνο. Αποτυπώθηκε, όχι στο πίσω μέρος του μυαλού μου, αλλά βαθιά μες στην καρδιά μου. Μαζί με όλες τις υπόλοιπες εκείνες σπουδαίες κι ανέγγιχτες από τον χρόνο στιγμές. Καλές ή κακές...

   

Με κοίταξε, με κοίταξε μονάχα για μια στιγμή. Μα δεν ήρθε να μου μιλήσει. Και φοβήθηκε να ξαναρίξει πάνω μου το βλέμμα της.

  

Μετά την τελετουργία δεν πήγα στην καθιερωμένη σύναξη για καφέ και κονιάκ και τα τυπικά συλλυπητήρια σε 'κείνο το θλιβερό, λιθόστρωτο καφενείο δίπλα απ' το νεκροταφείο, με το μαυροντυμένο γκαρσόνι να στέκει δίπλα στο περβάζι με μια ψεύτικη θλίψη «ζωγραφισμένη» στο πρόσωπό του σαν να ήταν έτοιμος να παραλάβει το βραβείο Oscar για ερμηνεία Β’ Αντρικού Ρόλου. Όσον αφορά τον πρωταγωνιστή, έκανε το μόνο που μπορούσε να κάνει. Το έβαλε στα πόδια! Έφυγα σαν τον κυνηγημένο, σχεδόν τρέχοντας, λες και με τη φυγή θα άφηνα πίσω μου τις ερινύες που με κυνηγούσανε. Κλείστηκα σ' ένα καφενείο το οποίο βρισκόταν σ' ένα στενό δρομάκι καμιά κατοσταριά μέτρα μακριά από το νεκροταφείο. Ήταν "παλαιού τύπου", μου έκανε εντύπωση που υπάρχουν ακόμα τέτοια. Άρχισα να πίνω. Κατά καιρούς αφέθηκα σε διαφόρων ειδών εξαρτήσεις στη ζωή μου. Μια από αυτές ήταν και το αλκοόλ. Ποτέ μου όμως δεν υπήρξα πραγματικός πότης, από αυτούς που αντί για καφέ έχουν ανάγκη μια γερή ρουφηξιά ουίσκι για ν' ανοίξει το μάτι τους. Έμεινα εκεί για ώρες, σε μια απόμερη γωνιά, αγκαλιάζοντας τα άσπρα τοιχώματα, παρατηρώντας στοχαστικά έναν περίεργο πίνακα που απεικόνιζε ένα πηγάδι και μια γυναίκα με αρκαδική φορεσιά που προσπαθούσε να βγάλει νερό, τοποθετημένο μέσα σε μια χρυσή, σκουριασμένη κορνίζα. Η μεσήλικη, κατάκοπη σερβιτόρα, με το κακόγουστο μπεζ φουστάνι και την κάπως αστεία προφορά, συνέχιζε να με σερβίρει, ρωτώντας με ανά τακτά χρονικά διαστήματα αν ήμουν καλά κι αν είχα να την πληρώσω. Μετά από το καφενείο, δεν είχα ιδέα πόσες ώρες είχανε περάσει καθώς είχε ήδη αρχίσει να νυχτώνει κι αφού τακτοποίησα την οφειλή μου πήγα σ' ένα μπαρ και μετά σ' άλλο, μα παρότι ένιωσα το στομάχι μου να διαμαρτύρεται από τη βάρβαρη ποσότητα αλκοόλ που του διοχέτευα, το μυαλό μου δεν έλεγε να ξεφύγει. Μια παρέα νεαρών καθόταν πίσω μου και σε κάποια στιγμή υπέπεσε στην αντίληψή μου πως έκαναν ένα σχόλιο για την κατάστασή μου. Δεν έδωσα σημασία. Τοιουτοτρόπως αντέδρασα όταν μια γυναίκα νεαρότερη από μένα, αλλά με έντονα σημαδεμένες τις κακουχίες της ζωής στο πρόσωπό της, μου ζήτησε φωτιά κι έπειτα προσπάθησε να μου πιάσει την κουβέντα. Δεν μπορούσα να δραπετεύσω από τις σκέψεις μου. Έτσι, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα παράτησα την μάταιη προσπάθεια μου να γίνω «λιώμα» και βγήκα στον δρόμο, περπάτησα, φώναξα δυνατά τις ασυνάρτητες σκέψεις μου στη μέση της ασφάλτου σαν τους τρελούς, αποφεύγοντας σαν καταδρομέας τα διερχόμενα οχήματα και δεχόμενος στωικά τα «κοσμητικά» επίθετα των οδηγών, ώσπου μπήκα στο πρώτο ξενοδοχείο που βρήκα και να 'μαι εδώ, να γράφω στο χαρτί όσα με καίνε μέσα μου, με μια φωτιά η οποία σιγοκαίει κάθε ζωντανό κύτταρο του οργανισμού μου.

  

Στο πορτοφόλι μου, σε μια μικρή, απόμερη τσεπούλα, βρίσκονται καταχωνιασμένες δύο φωτογραφίες κι ένα μικρό χαρτάκι, κιτρινισμένο πια απ' τη φθορά του χρόνου που πάνω του γράφει «σ' αγαπώ». Ένα δικό της «σ' αγαπώ». Άραγε το εννόησε ποτέ; Μάλλον ποτέ δεν θα το μάθω. Δεν ξέρω αν θα' θελα να το μάθω. Από την άλλη, δεν νομίζω να το εννοούσε. Δεν γίνεται να το εννοούσε. Πρέπει να έλεγε ψέματα, καθώς δεν είπε ποτέ της «αντίο». Μήπως όμως είπα εγώ; Αλλά με ξεπέρασε. Με την πρώτη ευκαιρία. Με τον πρώτο μαλάκα που βρέθηκε μπροστά της και μπόρεσε να εκμεταλλευτεί για να εκπληρώσει τους σκοπούς της. Γιατί μια γυναίκα μπορεί να προσποιηθεί τα πάντα, να βλέπει τα πάντα με μια υπολογιστική ψυχρότητα, να είναι τα πάντα μέρος του σχεδίου της. Τουλάχιστον μια γυναίκα σαν την Ελισάβετ μπορεί. Γι' αυτό και μπόρεσε απλά να χαθεί. Να γίνει ρομπότ. Να μη νιώσει καν την ανάγκη να με ψάξει. Να με προσπεράσει όπως θα προσπερνούσε τη φιγούρα ενός αγνώστου που θα περπατούσε δίπλα της στο πεζοδρόμιο.

   

Όχι, μαλακίες κάθομαι και γράφω. Δεν γίνεται να μην το εννοούσε, δεν γίνεται να μην εννοούσε το "σ' αγαπώ" όταν με κοίταζε βαθιά μες στα μάτια, με μια ματιά εξερευνητική, αλλά και τόσο σίγουρη και σταθερή, με μια ματιά-ογκόλιθο, ματιά ερωτευμένης γυναίκας, και μου 'λεγε αυτές τις δυο μικρές λεξούλες.

  

«Σ' αγαπώ».

  

Η μια από τις φωτογραφίες είναι μια δικιά της φωτογραφία. Την είχα τραβήξει σε μια από τις κρυφές μας βόλτες, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, σε κάποιο απόμερο λιμανάκι ενός νησιού του Αιγαίου, δεν θυμάμαι πια που ακριβώς. Ή δεν θέλω να θυμάμαι. Ή δεν θέλω να παραδεχτώ ότι δεν έχω ξεχάσει απολύτως τίποτα... Φορούσε ένα αέρινο γαλάζιο φορεματάκι και στα μάτια μου φαινότανε πιο ερωτεύσιμη, πιο αγγελική από ποτέ, καθώς περπατώντας δίπλα στη θάλασσα έμοιαζε με γοργόνα που την ξέβρασαν τα κύματα στην ακτή για να έρθει και να γεμίσει με νόημα τη ζωή μου. Δεν αναζητούσε με αγωνία από τους περαστικούς ναυτικούς να μάθει αν ζούσε ο βασιλιάς Αλέξανδρος. Έμοιαζε παραδομένη σε μια ιδεατή Ιθάκη.

   

Η άλλη είναι μια φωτογραφία του γιου μου, όταν ήταν ακόμα στα πρώτα χρόνια της ζωής του. Φορούσε ένα μπλε ολόσωμο φορμάκι με τιράντες κι ένα καπελάκι των Los Angeles Lakers για να τον προστατεύει από τον ήλιο κι έμοιαζε σαν λιλιπούτειος υδραυλικός από την Καλιφόρνια!  Βέβαια την εποχή που μου την έστειλε η Ελισάβετ εγώ είχα ήδη αρχίσει να ξαναχτίζω τη ζωή μου στη Σουηδία κι ο μικρός πρέπει να 'τανε ήδη στα τρία ή στα τέσσερα του χρόνια. Μέσω αυτής της φωτογραφίας κι ενός μικρού σημειώματος που τη συνόδευε είχα μάθει πως είχα γίνει για πρώτη φορά πατέρας. Δεν την είχα πιστέψει τότε. Είχα τόσο μίσος μέσα μου για 'κείνη. Κοίταζα και ξανακοίταζα την εικόνα κι είχα πείσει τον εαυτό μου πως το παιδί δεν μου έμοιαζε καθόλου. Τώρα όμως που παρατηρώ ξανά αυτή τη φωτογραφία την πιστεύω. Τώρα ξέρω.

  

Αυτή η φωτογραφία είναι η μοναδική δική του που έχω. Είναι επίσης κι η μοναδική επαφή που είχα ποτέ με τον γιο μου. Ποτέ μου δεν τον είδα από κοντά. Ζωντανό τουλάχιστον κι όχι μέσα… κι όχι μέσα σ' ένα παγωμένο φέρετρο... Ποτέ μου δεν τον γνώρισα. Ποτέ μου δεν του μίλησα. Παρότι το ήθελα, παρότι με βασάνιζε αυτή η απουσία από τη ζωή μου όποτε ξεχνούσα πως είχα πείσει τον εαυτό μου πως έπρεπε να ξεχάσει την ύπαρξή του, την ύπαρξή της. Ποτέ μου δεν βρήκα τη δύναμη. Δεν ήμουνα δίπλα του όταν περπάτησε για πρώτη φορά. Ποτέ δεν έμαθα ποια ήταν η πρώτη λέξη που ψευτοσυλλάβισε. Δεν του κράταγα το χέρι την πρώτη μέρα που πήγε στο σχολείο. Δεν του φόρεσα το κασκόλ της αγαπημένης μου ομάδας και δεν τον πήγα ποτέ στο γήπεδο να δούμε μαζί ποδόσφαιρο, να τραγουδήσουμε συνθήματα, να πανηγυρίσουμε και να ξεσπαθώσουμε βρίζοντας κι εκσφενδονίζοντας κατάρες. Πόσο μου έχει λείψει αυτό! Δεν ήμουνα εκεί για να του δώσω μια πατρική συμβουλή όταν στην εφηβεία του ένιωθε τα πρώτα σκιρτήματα της καρδιάς. Μια συμβουλή την οποία ίσως να μη μου τη ζητούσε ποτέ. Δεν έχει σημασία. Εγώ έπρεπε να ήμουνα εκεί. Αυτό το παιδί δεν γνώρισε ποτέ πατέρα. Δεν ξέρω καν αν έμαθε ποτέ ποιός ήταν ο πατέρας του. Δεν ξέρω καν αν ποτέ του μίλησε η Ελισάβετ για μένα. Δεν ξέρω αν περίμενε κάτι από μένα όταν μου γνωστοποιούσε μέσω εκείνου του γράμματος την ύπαρξή του ή αν απλώς ήθελε να με εκδικηθεί. Δεν ξέρω αν η δίκη μου ροπή προς την πλήρη αδιαφορία ήταν επίσης μια μορφή εκδίκησης εκ μέρους μου. Δεν ξέρω αν μπορώ να εξιλεωθώ με το να γίνω ο ιδανικός πατέρας για τα εναπομείναντα παιδιά μου. Αλλά καλύτερα να ξεκινήσω να διηγούμαι την ιστορία από την αρχή...

Το άνωθεν κείμενο είναι η εισαγωγή του ακυκλοφόρητου μέχρι σήμερα βιβλίου "Το Πέταγμα του Ικάρου" του Δημοσθένη Καραγιαννόπουλου, η οποία πρωτοδημοσιεύτηκε στο προσωπικό του blog. http://deadangel04.blogspot.gr/

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑΙΝΙΕΣ

Αυτή την Πέμπτη, 12/12/13 η Σχολή Κακών Τεχνών στον Atlantis 105.2 FM θα ασχοληθεί με κάποιες αγαπημένες και χιλιοπαιγμένες μελωδίες από ταινίες. Συντονιστείτε!

ΣΧΟΛΗ ΚΑΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ PLAYLIST 05.12.13

1. Rush – Spirit of the Radio

2. Poets of the Fall – Locking up the Sun

3. Breaking Benjamin – So Cold

4. Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Το Παραμύθι της Βεντάλιας

5. Κάρμα – Το Χρέος

6. Ενδελέχεια – Μικρές Χαρές

7. Κίτρινα Ποδήλατα – Ταξιδεύω το Εγώ μου

8. Paradise Lost – Say Just Words

9. Lynyrd Skynyrd – Simple Man

10. Nightwish – Elvenpath

11. Ένοχες Σκέψεις – Είσαι Μακριά

12. Διάφανα Κρίνα – Με Ρωτούν οι Χειμώνες

13. Μάσκες – Το καράβι του Νότου

14. Νίκος Ρουμελιώτης – Τι να πιστέψω

15. Dire Straits – News

16. Judas Priest – Dreamer Deceiver

17. Metallica – For Whom the Bell Tolls

18. Destiny Heroes – The Monster I Became

19. Iron Maiden – That Girl

20. Συνήθεις Ύποπτοι – Γυναίκα

21. Ελεονώρα Ζουγανέλη & Κώστας Λειβαδάς – Η Επιμονή Σου

22. Μπλε – Μ’ αρέσεις Γιατί

23. Μιλτιάδης Πασχαλίδης – Νεράιδα Δίχως Παραμύθι

24. Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Μαργαρίτα

25. Pink Floyd – Money

26. Dream Theater – These Walls

27. Stratovarius – Black Diamond

28. Iced Earth – Burnt Offerings

29. Thirty Dirty – Είμαστε στον Αέρα

30. Χατ Τρικ – Ίσως

31. Φρούτα του Δάσους – Για τη Στιγμή και Μόνο

32. Greeklish Babylon – Ο Νίκος

33. Βύρωνας Πότσος & Ακουστικοί Επιβάτες – Τα Σχοινιά της Σκέψης

34. Δυστυχώς Τίποτα – Είναι Απλά μια Βουτιά

35. Χάρις Αλεξίου -  Δι Ευχών

36. Τρύπες – Γιορτή

37. Διονύσης Τσακνής – Ώρες Σιωπής

38. Δημήτρης Δημητράκας – Α Ρε Σποράκο

39. Foo Fighters – Best of You

40. Helloween – Nabataea

41. Conception – Water Confines

42. Nightwsih – Bye Bye Beautiful

43. Γυμνά Καλώδια – Είναι Όλοι Παράξενοι

44. 1550 – Τις Νύχτες Ντύνομαι Παιδί

45. Δημήτρης Λιόλιος – Αγάπησε και Λίγο Εσένα

46. Σάκης Μπουλάς – Έκθεση Ιδεών

47. Δυτικές Συνοικίες – Η Γοργόνα

48. Αντίπερα Όχθη – Ήρθε η Ώρα Για να Φύγω

49. Magic De Spell – Όταν Νυχτώνει

50. Maplerun – For You

51. Angra – Lisbon

52. Shadow Gallery – Haunted

53. Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Οδός Ελλήνων

54. Γιάννης Γιοκαρίνης – Κάτσε Καλά

55. Βωξ – Ηλεκτρικός Θησέας

56. Διονύσης Σαββόπουλος – Δημοσθένους Λέξις

57. Νικόλας Άσιμος – Μπαταρία

58. Queensryche – I Don’t Believe In Love

59. HIM – Right Here In My Arms

60. Moral – Σαν Πεταλούδα Χάσου

61. Μαύρη Μαγιονέζα – Πράγματα

62. Πέτρος Θεοτοκάτος – Δική Μας Η Νύχτα

63. Όνυξ – Ο Βασιλιάς της Μοναξιάς

64. Motivo 4 & Νικήτας Κληντ – Το Ψυγείο

65. Κέρινοι και Ρει – Μαύρος Πρίγκιπας

66. Q5 – Lonely Lady

67. Trivium – Strife

68. Χριστόφορος Κροκίδης – Σώματα Ασώματα

69. Είλωτες – Η Νύφη που Φορούσε Μαύρα

70. Ξύλινα Σπαθιά – Τώρα Αρχίζω και Θυμάμαι

71. Δ.Ο.Γ.Μ.Α. – Ζωή στα Χέρια

72. Κάθοδος των Μυρίων – Παραμύθια του Βορρά

73. Μωρά στη Φωτιά – Βαβυλωνία

74. Στέργιος Νταουσανάκης – Τράπουλα

75. Τζίμης Πανούσης – Κάγκελα

76. Μόνο Γυμνό – Βουλή Θνητών Ελλήνων

77. Motorhead – Bomber

78. Rush – Spirit of the Radio